TOP 10: Τα δέκα καλύτερα Hell In A Cell Matches στην ιστορία του WWE

Εβδομάδα Hell In A Cell. Η εβδομάδα πριν το μεγάλο PPV του WWE, όπου τα μεγάλα ονόματα της εταιρείας θα μπουν σε αυτό το σατανικό κλουβί, που έχει αλλάξει τόσες και τόσες καριέρες. Άλλες τις έχει πάει στα ουράνια και άλλες στα τάρταρα. Αλλά ένα είναι το σίγουρο. Κανείς δεν είναι ο ίδιος, μετά από αυτό το ματς. Όπως και κανείς δεν είναι ο ίδιος όταν κάνει για πρώτη φορά σεξ, γιατί φυσικά το να κάνεις σεξ, σημαίνει ότι χάνεις την αθωότητα, χάνεις το ρόζ συννεφάκι που βρίσκεσαι και συνειδητοποιείς ότι είσαι 23 χρονών και πως έχεις την όρεξη να κάνεις πράγματα αλλά και πως η ζωή δεν είναι μόνο παραμυθάκια της μαμάς και HEMO. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στο Hell In A Cell. 

Τέλος πάντων, επειδή ο ειρμός πολύ κράτησε και με κάνω αρκετά expose, πάμε σε ένα ακόμη TOP 10, θεματικό αυτή την φορά, λόγω Hell In A Cell. Είμαι ο Γιώργος από το Ringside House και σήμερα σας παρουσιάζω τα δέκα καλύτερα Hell In A Cell Matches στην ιστορία του WWE.

10) Undertaker vs. Randy Orton (Armageddon 2005) 

Εκτός του ότι είχε ένα από τα καλύτερα τραγούδια για promo video, το "End is Near", το Undertaker vs Randy Orton, εάν δεν ήταν τόσο μεγάλο σε διάρκεια, θα μπορούσε άνετα να μπει στην top πεντάδα και ως ένα από τα καλύτερα Hell In A Cell matches του Undertaker. O Randy Orton ήταν σε μεγάλη κόντρα εκείνη την περίοδο με τον Deadman και σίγουρα το 2005 ήταν η κόντρα της χρονιάς. Και φυσικά, επειδή μέχρι και ένα casket match, δεν μπορούσε να τους συγκρατήσει, το WWE τους έβαλε σε ένα Hell In A Cell Match στο main event του Armageddon 2005. Ένας εκνευρισμένος Undertaker, ένας χεσμέν...έεε εννοώ φοβισμένος Randy Orton και ο Cowboy Bob Orton που εξαργύρωνε το συμβόλαιο Legends που είχε, γιατί goddammit, αγαπάμε τους θρύλους μας. Τι μπορεί να πάει στραβά; 

9) Dean Ambrose vs. Seth Rollins (Hell In A Cell 2014) 

Δύο φίλοι, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου. Πιο συγκεκριμένα, το αγόρι μου, ο Bray Wyatt, ο οποίος, λόγω της άκυρης εμφάνισης του, για να κάνει feud με τον Ambrose και όλο το ακατανόητο σκηνικό με τα ακαταλαβίστικα λόγια που κάνουν τον Ογκουνσότο (ΤΟ ΝΤΏΣΕΙ ΤΟ ΠΕΝΆΛΝΤΙ) να μοιάζει με τον Μπαμπινιώτη, έκανε το ματς να βρίσκεται στην θέση νούμερο 9. Το τέλος είναι μια ξενέρα μπροστά στην τεράστια μάχη που έδωσαν οι δύο φίλοι, με αρκετό ξύλο, δίχως πολλά όπλα, αλλά ένα ματς που δεν του λείπει καθόλου η ένταση. 

8) Undertaker vs. Brock Lesnar ( No Mercy 2002)

O Brock Lesnar το 2002 βρισκόταν στην κορυφή του κόσμου. Ως το Next Big Thing, μετά από μήνες κυριαρχίας (και μιας φυγής ενός φαλακρού μπυρομανή, ο οποίος δεν ήθελε να χάσει από τον Bork, αλλά δεν το λέμε) έγινε ο νέος και νεότερος WWE Undisputed Champion, κερδίζοντας τον The Rock στο SummerSlam 2002. Ο Undertaker βρισκόταν στην λίστα και μετά από ένα ματς-ξενέρα στο Unforgiven, στο No Mercy, για να ξεπληρώσουν την ψυχική μας οδύνη, τους βάλανε στο σατανικό κλουβί. Εκεί, ο Lesnar έδειξε ότι δεν μπλέκεις μαζί του, ενώ ο Taker μας έδειξε ότι ακόμη και στην ήττα, παραμένει ο πραγματικός Phenom του WWE.

7) Batista vs. Triple H (Vengeance 2005)  

To 2005 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για Hell In A Cell Matches. Πριν το Taker-Orton, οι Batista & Triple H συναντήθηκαν στο Vengeance 2005 για να κλείσουν μια αρκετά μέτρια τριλογία για τον World Heavyweight τίτλο του πρώτου. Παρ'όλες τις κριτικές για τρίτο ματς, οι Animal & Game μας πρόσφεραν ένα Hell In A Cell μπουκιά και συγχώριο. Και όχι δεν είμαι ο Μαμαλάκης, αλλά καταλαβαίνω και εγώ, ότι βία, όπλα, αίματα και δύο τύποι που αν τους δεις στο δρόμο, θα φροντίσεις να κρυφτείς, όπως κρύβονται στα κλασσικά western πριν κάθε gun fight, είναι μια συνταγή που οφείλεις να δοκιμάσεις σαν εταιρεία και σε οδηγεί σε επιτυχία, όπως και έγινε. 

6) Undertaker vs. Triple H (WrestleMania 28) 

The end of an era. Τουλάχιστον έτσι το ονόμασαν, πριν επιστρέψουν και οι δύο στην δράση, κάνοντας τον τίτλο αυτό να μοιάζει με αποτυχημένο movie trailer catchphrase. Παρ'όλα αυτά το rematch του Κυνηγού Helmsley (Ε, ΕΠΕΙΔΉ HUNTER, E ΚΑΛΌ Ε;) και του Νεκρού Mark, με ειδικό διαιτητή το παιδί που σπάει καρδιές, από την WrestleMania 27, στην WrestleMania 28, ήταν ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ ΚΑΛΌ. Και αυτό το συγκεκριμένο Hell In A Cell δουλεύει, όχι γιατί χρησιμοποιούνται όπλα αλλά επειδή λέγεται ένα πανέμορφο storytelling, με τρεις από τους καλύτερους "παραμυθάδες" στην ιστορία του wrestling, να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα και να μας προσφέρουν άπειρες συγκινήσεις. 

5) Triple H vs. Shawn Michaels (Badd Blood 2004) 

Τώρα, ξέρω πως αυτό το συγκεκριμένο Hell In A Cell, το έβαλα στα δέκα πιο αγαπημένα μου ματς όλων των εποχών στο WWE, αλλά πραγματικά, υπάρχουν και άλλα Hell In A Cell, τα οποία ήταν καλύτερα και ήταν κομβικότερα στο να διαμορφώσουν τον μύθο γύρω από αυτόν τον συγκεκριμένο τύπο ματς. Οι Triple H & Shawn Michaels έλυσαν την κόντρα τους μια και καλή στο Badd Blood 2004, σε ένα 47λεπτο Hell In A Cell Match. Έχει βία, έχει αίμα, δάκρυα και ιδρώτα (μόνο που ο Σάκης λείπει) και στο τέλος, έχει έναν Triple H να κερδίζει το ματς και έναν Michaels, να κερδίζει τις εντυπώσεις. 

4) Undertaker vs. Edge (SummerSlam 2008) 

O Edge έπρεπε να μπαίνει πιο συχνά σε Hell In A Cell Matches. Και αυτό, γιατί στο συγκεκριμένο ματς με τον Undertaker από το SummerSlam 2008, o Edge έφερε ότι όπλο υπήρχε που να ξέρει να χειρίζεται καλά προκειμένου να διαλύσει τον Deadman. O Undertaker επέστρεφε μετά από μια δίμηνη απουσία και ήταν λογικό να πάρει αυτήν την νίκη, αλλά ο Edge σίγουρα στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και μας προσέφερε ένα αρκετά διασκεδαστικό ματς. 

3) Undertaker vs. Shawn Michaels (Badd Blood 1997) 

Το πρώτο Hell In A Cell Match. Το ματς που έμελλε να αλλάξει το WWE και την αύρα του Undertaker. Σε μια περίοδο, όπου το wrestling βρισκόταν σε μια μεταβατική φάση, όσον αφορά την προσέγγιση του στο κοινό, η προσθήκη του Hell In A Cell αποτέλεσε κάτι το καινοτόμο και κάτι το διαφορετικό. Το παιδί που σπάει καρδιές και ο νεκρός Mark, μας έδωσαν έναν συναρπαστικό αγώνα με πολύ βία, με το όνειρο κάθε fan τότε να σπάσουν στο ξύλο τον HBK να πραγματοποιείται από τον ίδιο τον Undertaker και με το ιστορικό πλέον ντεμπούτο του μικρού αδερφόυ του νεκρού Mark, του Isaac Yankeem D.D.S με στολή κόκκινη να είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα ενός σπουδαίου ματς. 

2) Mankind vs. Undertaker (King of The Ring 1998) 

Και όμως. Όλοι θα περιμένατε αυτό στο νούμερο ένα. Και όμως δεν είναι. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήταν ματς και ήταν κυρίως η προσπάθεια του Mick Foley να βρει ευκαιρίες να διαλύσει το σώμα του με τον οποιοδήποτε τρόπο για να ευχαριστήσει εμάς, τους αχόρταγους για βία fans. O Foley εκείνη την βραδιά πήρε αρκετά χρόνια από την καριέρα του, εξαιτίας των bumps που πήρε, αλλά σίγουρα με αυτήν την εμφάνιση, επιβεβαίωσε το "Hardcore Legend" παρατσούκλι του. Α, ναι υπήρχε για άλλη μια φορά ο Νεκρός Mark εκεί. Αυτός ανέλαβε τον ρόλο του "Πετάω όπου βρίσκω τον Foley" και τον ρόλο του νικητή σε αυτό το ματς που λίγη σημασία είχε, αφού αυτός ο αγώνας, λόγω του όσα συνέβησαν έχει γραφεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του WWE και θεωρείται από πολλούς ως ο καλύτερος αγώνας Hell In A Cell όλων των εποχών. ΑΛΛΆ....Για εμένα είναι άλλος. 

ΚΑΙ....

1) Triple H vs. Cactus Jack (No Way Out 2000) 

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κανένας δεν μνημονεύει το Triple H vs Cactus Jack στο No Way Out 2000 ως το καλύτερο Hell In A Cell match όλων των εποχών. Τα έχει όλα όσα πρέπει να έχει ένα Hell In A Cell. Θες βία; Την έχει. Θες υψηλά stakes; Η καριέρα του MICK FOLEY ΕΊΝΑΙ ΟΝ THE LINE καθώς και το WWF Championship του The Game. Θες διασκέδαση; Πως σου φαίνεται ένα back body drop του HHH στον Foley από την κορυφή του κλουβιού ή το χτύπημα με ένα φλεγόμενο ρόπαλο; Αυτά είναι τα Hell In A Cell ρε παιδιά. Κόντρες που φθάνουν στα άκρα και οδηγούνται σε ένα ματς που δεν υπάρχει διαφυγή. Και το Triple H vs Cactus Jack, δουλεύει γιατί έχεις δύο από τους καλύτερους performers της βιομηχανίας σε ένα ματς που έχουν κάνει διάσημο. 

Και αυτή ήταν η λίστα μου. Πείτε μου την δική σας λίστα στα σχόλια. Τι άλλο TOP 10 θα θέλατε να δείτε;