Άρχεται η συνεδρίασις!
Ω Αγαπητοί κάγκουρες, χίπιδες, μεταλάδες, γιάπιδες, γκικς, τζιβάτες, ΠΑΣΟΚτσιδες, ΝΔημοκράτες, Μεινστριμάδες, άντρες, γυναίκες, νέοι, γέροι, έμβρυα και ζυγωτά. Να πω πως είχα να παίξω παιχνίδι WWE στο PS2/3 από την εποχή του WWE SmackDown vs. Raw 2010. Έκτοτε η μόνη επαφή που είχε με παιχνίδι WWE ήταν 10' σε ένα play room μιας πολύ γνωστής αλυσίδας καταστημάτων Video Gaming και Movies παίζοντας το WWE 2K13. Εκείνα τα 10' της ζωής μου τα πέρασα παίζοντας CM Punk vs. Ryback και Undertaker vs. John Cena χάνοντας και τα δύο. Από τότε είπα δεν θα ξαναπαίξω παιχνίδι WWE.
Εδώ να πω πως είμαι ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΟΣ κριτής παιχνιδιών WWE, καθώς επίσης πως γράφω το review σαν ένας καθημερινός άνθρωπος και όχι ως ένας gamer (δηλαδή που να ασχολείται καθαρά με games) και αυτό πιστεύω θα σας το αποδείξω σήμερα. Μετά από 3 χρόνια λοιπόν και αφού άκουσα πως το 2K17 είναι από τα καλύτερα WWE Games αποφάσισα να το ενοικιάσω και να παίξω. Τι το 'θελα....
Τονίζω και πάλι, δεν είμαι gamer, όποτε θα σας πω πως το είδα το παιχνίδι από δική μου οπτική γωνία. Το παιχνίδι εδώ και χρόνια έχει μη ρεαλιστικές φωνές πχ των παρουσιαστών. Δεν μπορεί να μπαίνει ο superstar και να ακούγεται μια φωνή παρουσίασης λες και ο τύπος ή η τύπισσα που τους παρουσιάζει κάνει την παρουσίαση από το κρεβάτι που μόλις ξύπνησαν. Το ίδιο και με τους commentarors. Δεν γίνεται να σκάω στον αντίπαλο το τελειωτικό Spear και να το σχολιάζει πχ ο Michael Cole λες και μόλις ξύπνησε. Σαν να βαριέται. Στην πραγματικότητα θα φώναζε ο Cole, γιατί όχι και στο παιχνίδι;
Άλλο, οι χαρακτήρες πραγματικά είναι σχεδιασμένοι για ΚΛΑΜΑΤΑ. Είναι λες και μπαφιάσανε μαιμούδες και τις δώσανε ένα πινέλο και μια ακουαρέλα και τις είπαν "Ζωγραφίστε τους WWE Superstars και Divas". Και ιδού ένα παράδειγμα η Dana Brooke:
WTF???
Άλλο, το κοινό δεν είναι συνδιασμένο να πανηγυρίζει και να αποδοκιμάζει σωστά. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν οι Enzo Amore και Big Cass και στην κυριολεξία να λένε το promo τους ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ενώ στην πραγματικότητα πέφτουν τα ταβάνια από τους πανηγυρισμούς των Universe. Ακόμα και σε αυτό, οι δημιουργού πιάστηκαν για ακόμα μια φορά αδιάβαστοι. Επιπλέον, ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ να ακούω σε κάθε WWE Game τα ίδια και τα ίδια στα commentary tables... Απλά ανυπόφορο...
Αλλά ας μην είμαι τόσο άδικος. Το παιχνίδι έχει βελτιωμένο πρόγραμμα στα rivarlies αν δει κανείς πως μπορείς να επιτεθείς στον αντίπαλο καθώς μπαίνει στο ρινγκ. Γενικά τα rivarlies καλό είναι να υπάρχουν σ' αυτά τα παιχνιδια. Τέλος, μ' άρεσε το γεγονός πως έχει πολύ μεγάλο roster. Πραγματικά μπορείς να πάρεις ΟΤΙ θέλεις. Από Bo Dalas μέχρι και Bill Goldberg. Αυτό τους το δίνω.
Συμπέρασμα: Το παιχνίδι δεν μ' άρεσε. Κρίμα γιατί περίμενα να δω πολλά από τα τόσα που διάβασα. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι κάτω του μετρίου και γενικά δεν βλέπω βελτιώσεις στα παιχνίδια WWE και αυτό με απομακρύνει ακόμα περισσότερο.
Έχει αρκετά αρνητικά αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ μιλάω πάντα προσωπικά, εκφράζοντας την προσωπική μου άποψη για το παιχνίδι και μόνο. Δεν σημαίνει πως επειδή τα γράφω αυτά που έγραψα στο Review, ντε και καλά ισχύουν. Ο καθένας με την κρίση του.
WWE SmackDown vs. Raw 2008, δεν θα σε φτάσει ποτέ κανένα άλλο WWE παιχνίδι...
Λύνεται η συνεδρίασις!
για το Ringside House,
Χρήστος Δήμου