Μιας που το Hell in a Cell ήταν το τελευταίο PPV της Thunderdome Era, και είδαμε ότι είδαμε στο ορισμένο σόου, αποφάσισα να συντάξω αυτό το άρθρο, λέγοντας τις απόψεις μου για το συγκεκριμένο stipulation. Εδώ θα εξηγήσω το πως έχασε το νόημα και την αίγλη του αυτό το φοβερό match type και πως είναι ένα σωστό και καλό HIAC Match. Let's go!
Αρχικά ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι το HIAC κατάφερε μέχρι και αυτό να χάσει το νόημα του, αλλά να έχει και κάκιστα τελειώματα. Ναι παιδιά, πλέον στο κελί μπορεί να εισέλθει μέχρι και ο James Ellsworth. Το κελί πλέον υπάρχει μονάχα για τα μάτια μας, χωρίς να διατηρεί το νόημα του. Ακόμα και οι superstars που αγωνίζονται μέσα στο κελί, το κάνουν με λάθος τρόπο. Σε Hell in a Cell match θα πάλευες εάν είχες φτάσει στο κρίσιμο σημείο σου. Υποτίθεται πως αυτό το stipulation είναι το Devil's playground. Είναι το καταστροφικό κελί που σε φοβίζει ακόμα και στην σκέψη. I mean, απλά ακούστε την ονομασία του, το νόημα του και το πως το παρουσιάζουν. Ονομάζεται HELL IN A CELL! Κόλαση μέσα στο κλουβί! Δηλαδή πόσο πιο badass ονομασία θα μπορούσε να έχει; Εγώ ενθουσιάζομαι μόνο που εκφωνώ αυτή την ονομασία. Και το ίδιο το WWE μας το παρουσιάζει ως ένα αγώνα που μπορεί να σου αλλάξει την ψυχολογία και την νοοτροπία. Όταν κάποιος μπαίνει σε αυτό το κελί, δεν φεύγει ο ίδιος! Όταν επιτέλους τελειώνει ένας τέτοιος αγώνας, οι αγωνιζόμενοι δεν θα αποχωρήσουν μονάχα με σωματικά τραύματα, αλλά και με ψυχολογικά (σεναριακά εννοείται πάντα, μην το πάρετε και εσείς τόσο ρεαλιστικά).
Έτσι το προωθούν τούτο το match. Υποτίθεται πως είναι ένα match type το οποίο είναι απλά βαρβάτο και καταστροφικό. Μπαίνεις στο ring and guess what? Το περιβάλλει ένα τεράστιο κελί. Είσαι κλειδωμένος εκεί μέσα, δεν υπάρχει διαφυγή. Πρέπει να παλέψεις, αλλιώς ο παλαιστής που βρίσκεται απέναντι σου θα σε φάει. Θα γίνεις Oberyn Martell στην μονομαχία με τον Mountain (όσοι έχουν δει Game of Thrones θα καταλάβουν). Είσαι εγκλωβισμένος λοιπόν στο κελί και αυτό το αίσθημα σε τρομοκρατεί. Δεν μπορεί να εισέλθει ο καθένας εκεί μέσα, γιατί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν όλοι. Σε ένα τέτοιο match με βάση λογικής και με αυτά που έχουμε αντικρίσει από τα παλιά χρόνια, θα πρέπει οι αγωνιζόμενοι να βρίσκονται σε οριακά σημεία, να είναι σε προσωπικό επίπεδο το feud, ώστε να είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν, να φτάσουν σε βαθιά νερά και να τα δώσουν όλα για να ολοκληρωθεί η αντιπαλότητα τους. Αυτό είναι το νόημα του Hell in a Cell. Πρέπει οι superstars να σε πείθουν ότι θέλουν απλά να διαλύσουν ο ένας τον άλλο, να θέλουν να μπουν μέσα σε αυτό το δαιμονικό κλουβί και να "σφαχτούν" εκεί μέσα. Να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, να τα δώσουν όλα και να αποτελειώσουν τον αντίπαλο τους.
Τώρα ας μιλήσουμε και για το πως αγωνίζεσαι σε αυτό το match; Σε ένα HIAC match δεν θα αντικρίσεις ούτε τεχνική, ούτε grappling και διάφορα locks, ούτε απίστευτα high flying κόλπα. Εκεί θα δεις απλά ξυλίκι! Αυτό το match type είναι για να βλέπεις ΒΡΟΜΌΞΥΛΟ! Οι παλαιστές που εισέρχονται στο κλουβί της κολάσεως ξανά αναφέρω πως θα πρέπει να "σφαχτούν" εκεί μέσα. Μονάχα αυτό, τίποτα άλλο. Πρέπει να δείξουν ότι είναι διατεθειμένοι να καταστρέψουν ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι το Hell in a Cell και αυτό θέλω να βλέπω. Ξύλο χωρίς κανόνες, ξύλο μέχρι τελικής πτώσεως! Θέλω να γίνεται χρήση αντικειμένων, όπως καρέκλες και kendo sticks. Θέλω να βγάζουν τα τραπέζια έξω και να τα διαλύουν κι αυτά. Θέλω να πιάνει ο ένας παλαιστής το κεφάλι του αντιπάλου του και να το κοπανάει στο κελί δίχως αύριο. Να τρίβει το πρόσωπο του αντιπάλου του στα σύρματα του κελιού. Με μια απλή πρόταση, μπορώ να δηλώσω πως οι superstars πρέπει να μπαίνουν στο πετσί του gimmick του ορισμένου stipulation. Το HIAC μου δίνει την αίσθηση πως θέλω να παρακολουθήσω βρομόξυλο και αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουν οι αγωνιζόμενοι, να με κάνουν να αισθανθώ πως αυτό που παρακολουθώ εκείνη την στιγμή δεν είναι απλά Wrestling, αλλά ξύλο χωρίς κανόνες, χωρίς διαφυγή, μέσα σε ένα τεράστιο και τρομοκρατικό κελί!
Αυτό λοιπόν είναι το Hell in a Cell. Στα μάτια μου έτσι ακριβώς δείχνει και βεβαίως πως στην PG Era αυτό το match type, μετατράπηκε σε PPV. Και εγώ παρεμπιπτόντως είμαι υπέρ της ιδέας με τα PPV να έχουν μια θεματολογία. Μου φαίνεται υπέροχη ιδέα και δίνει ένα επιπλέον νόημα στα PPV. Επίσης μιας που ανέφερα την PG Era, δεν σημαίνει πως με τα PG δεδομένα χαλάει όλο το νόημα του Hell in a Cell. Σαφώς πως το μειώνει, επειδή δεν θα υπάρχει αίμα σε ένα τόσο βαρβάτο αγώνα και πως δεν επιτρέπεται να είναι τόσο brutal όσο θα θέλαμε να είναι, αλλά και πάλι μπορεί να διατηρήσει τις προδιαγραφές. Και πάλι μπορεί να παραμείνει ένα ιδιαίτερο και σκληρό match type που θα μας ικανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό. Αρκεί να τηρούνται τα παραπάνω πράγματα που ανέφερα. Χρησιμοποιήστε το storytelling με τον σωστό και ιδανικό τρόπο και τέλος, έχουμε ένα διαμαντάκι. Το storytelling εξαρτάται από το storyline ενός feud. Ταιριάξτε απλά ιδανικές ερμηνείες για την περίσταση και ας κάνουν το selling που αρμόζει. BOOM! End of story. Μονάχα άγριο ξύλο που δεν ξεφεύγει και πολύ από τα PG δεδομένα, λίγο storytelling, καλό selling και χρήσεις αντικειμένων. Ορίστε η συνταγή για ένα καλό HIAC match. Αχ αυτό το storytelling, δίνει λύσεις σε όλα. Και φυσικά πως θα μιλήσω και για τα τελειώματα των HIAC αγώνων τα τελευταία χρόνια. Το 2018 είδαμε no contest στο Roman Reigns vs. Braun Strowman, όταν ο Brock Lesnar έκανε την επιστροφή του, έσπασε την πόρτα του κελιού και ύστερα διέλυσε τους δύο πρώτους. Το 2019 είδαμε το άθλιο match με Seth Rollins και Fiend, όπου έληξε με referee stoppage. Και φέτος την νίκη του Bobby Lashley με roll up pinfall στον Drew McIntyre. Επαναλαμβάνω, NO CONTEST, REF STOPPAGE ΚΑΙ ROLL UP PIN!
Δεν μπορεί να έχουν συμβεί όλα αυτά. Είναι απλά κακό. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένας τέτοιος αγώνας είχε τέτοια αθλιότατα και απαράδεκτα κλεισίματα. Δεν γίνεται ο διαιτητής να λήγει έτσι απλά το HIAC match. Δεν είναι αποδεκτό! Μόλις ανέφερα τι είναι ο Hell in a Cell αγώνας και εάν συμφωνείται σε όσα προανέφερα, τότε θα συμφωνήσετε και στο γεγονός ότι δεν είναι αποδεκτό να ολοκληρώνεται με τέτοιους εντελώς χαζούς τρόπους. Δηλαδή τι άλλο μένει να συμβεί; COUNTDOWN σε HIAC match; Μην δούμε τίποτα τέτοιο στο μέλλον, αλλιώς το βλέπω να ξεκινάει η εξέγερση! Never mind, ας κλείσουμε σιγά σιγά, γιατί θα υπάρξει μια στιγμή παραφροσύνης εάν συνεχίσω να μιλάω για αυτό.
Αυτά ήταν πάνω κάτω όλα όσα ήθελα να σχολιάσω. Ορίστε λοιπόν οι απόψεις μου περί του ορισμένου θέματος. Πείτε και εσείς τις δικές σας γνώμες για το βαρβάτο και δαιμονικό Hell in a Cell. Αυτά για την ώρα. Τα ξανά λέμε στο επόμενο άρθρο.
Δημοσίευση σχολίου