Χωρίς αμφιβολία το 2009 υπήρξε μια από τις καλύτερες χρονιές στην ιστορία του SmackDown. Ήταν ίσως η τελευταία χρονιά που το SmackDown ήταν εντελώς ανεξάρτητο από το Raw αλλά και μακράν ανώτερο από το show της Δευτέρας.
Η χρονιά ξεκίνησε με τον Jeff Hardy ως WWE Champion, τον Shelton Benjamin ως US Champion, και τους Carlito & Epico ως WWE Tag Team Champions. Καθ' οδόν προς την WrestleMania, ο Edge πήρε πίσω την ζώνη WWE από τον Jeff, την «αντικατέστησε» με αυτήν του World Heavyweight στο No Way Out, καθώς αρχικά έχασε την ζώνη του στο πρώτο Elimination Chamber Match της βραδιάς, όμως πήρε την θέση του Kofi Kingston στο δεύτερο Elimination Chamber και έφερε την World Heavyweight ζώνη στο SmackDown. Οι μεγάλες κόντρες από την μεριά του SmackDown στον δρόμο προς την WrestleMania 25, είδαν τους John Cena, Edge, Big Show και ακόμη και την Vickie Guerrero να μονοπωλούν το ενδιαφέρον, καθώς και τους Matt & Jeff Hardy να έχουν μια πολύ προσωπική έχθρα μεταξύ τους.
Όλα έγιναν καθαρά και φρέσκα για το SmackDown με τον ερχομό του Draft τον Απρίλιο, λίγο πριν το Backlash. Στο εν λόγω Draft, ο MVP πήγε το US Championship στο Raw, ενώ ο Rey Mysterio έφερε το Intercontinental Championship στο SmackDown. Παράλληλα, το μπλε σόου "ξεφορτώθηκε" τον Triple H ενώ απέκτησε τους Chris Jericho & CM Punk, οι οποίοι έμελλαν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη του SmackDown ως το καλύτερο show για εκείνη την χρονιά. Με την λήξη του draft και μετά από το Backlash PPV, ήταν ξεκάθαρο ποιοι θα «κυβερνούσαν» την σκηνή του show.
Πλέον το SmackDown είχε και πάλι την ανεξαρτησία του με τους Edge, Jeff Hardy, CM Punk, Chris Jericho, Rey Mysterio, Kane & John Morrison στο τιμόνι. Ας δούμε όμως ξεχωριστά ένα-ένα τα συστατικά που αποτέλεσαν την συνταγή για μια αξέχαστη χρονιά.
Τι να πούμε για την ιστορία μεταξύ των Edge και Jeff Hardy; Από τις μάχες TLC πίσω στις αρχές του 2000, το θρυλικό πλέον Spear από την κορυφή της σκάλας στην WrestleMania 17, μέχρι και την αναμέτρηση τους για την ζώνη World Heavyweight στο Judgment Day της ίδιας χρονιάς, αυτοί οι δύο performers έμοιαζαν να είναι οι ιδανικοί αντίπαλοι. Στο Extreme Rules PPV όμως, έδωσαν ίσως την καλύτερη μεταξύ τους αναμέτρηση σε ένα επικό Ladder Match με τελικό νικητή και καινούργιο World Heavyweight Champion, τον Jeff Hardy.
Προτού όμως μπορέσει να πανηγυρίσει την νίκη του, ο "Extreme Enigma" ήρθε αντιμέτωπος με μια απρόσμενη έκπληξη, καθώς ο CM Punk θέλοντας να εκμεταλλευτεί την κατάσταση, έκανε Cash-In την βαλίτσα Money in the Bank που είχε κερδίσει στην WrestleMania, και μέσα σε λίγα λεπτά κέρδισε τον εξουθενωμένο Hardy για να στεφθεί πρωταθλητής για δεύτερη φορά στην καριέρα του. Αυτή η κίνηση σηματοδότησε την αρχή μιας μεγάλης κόντρας καθώς και την αργή αλλά σταθερή αλλαγή του CM Punk από αγαπητό του κοινού, στον αλαζόνα Straight Edge Champion, ένα heel turn που ανέβασε επιτέλους τον Punk στα ύψη. Αν και ο Hardy πήρε πίσω την ζώνη δυο μήνες μετά στο Night of Champions, ο CM Punk κατάφερε να την ξανακερδίσει σε ένα τρομερό TLC Match στο SummerSlam. Η κόντρα έληξε όταν ο Punk νίκησε τον Hardy σε αγώνα Steel Cage στο SmackDown, με τον Hardy να αποχωρεί από την εταιρία και τον CM Punk να προχωρεί σε νέα έχθρα με τον Undertaker.
Η αναβίωση του Intercontinental Championship
Είτε το πιστεύτε, είτε όχι, υπήρξε μια εποχή που η ζώνη Intercontinental είχε τρομερό ενδιαφέρον, κάτι που οφείλεται κυρίως στους Rey Mysterio και Chris Jericho οι οποίοι μέσω της έχθρας τους, εκτίναξαν την σημαντικότητα – η αλλιώς prestige – της εν λόγω ζώνης στα ύψη. Η τρομερή αυτή κόντρα ξεκίνησε για τα καλά με μια πολύ έντονη αναμέτρηση μεταξύ των Jericho & Μυστήριο, οι οποίοι παρεμπιπτόντως ήταν καλύτεροι από ποτέ εκείνη την χρονιά στο Judgment Day με νικητή τον δεύτερο, που κράτησε την ζώνη. Με αρκετά έξυπνο τρόπο, και ύστερα από ένα τέλειο promo, o Jericho κέρδισε την ζώνη στο Extreme Rules, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε ένα Mask vs. Title Match στο The Bash PPV. Εκεί οι δυο βετεράνοι έδωσαν μια ματσάρα που έχει μείνει στην ιστορία. Όποιος δεν έχει δει αυτόν τον αγώνα, αυτό θα πρέπει να είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνει μόλις τελειώσει την ανάγνωση αυτού του άρθρου. Εν τέλει, ο μασκοφόρος βγήκε νικητής της αναμέτρησης.
Αργότερα προχώρησε σε νέα κόντρα με τον τότε ανερχόμενο Dolph Ziggler, ενώ ο Jericho δεν άργησε να ξανά γευτεί χρυσό, καθώς έγινε Tag Team Champion αρχικά με τον Edge, και έπειτα με τον Big Show, ύστερα από τον τραυματισμό του Rated-R Superstar. Οι Dolph Ziggler και Rey Mysterio είχαν μια ενδιαφέρουσα κόντρα για την ζώνη που οδήγησε σε δυο πολύ όμορφους αγώνες στο Night of Champions και στο SummerSlam, με τον Rey να κερδίζει τον Ziggler και τις δυο φορές. Τον Σεπτέμβριο ο Rey Mysterio τιμωρήθηκε από το WWE με αποβολή 30 ημερών για παραβίαση του Wellness Policy της εταιρίας, προτού φύγει όμως, έπρεπε να χάσει την ζώνη από πάνω του. Αυτό ακριβώς έγινε στο επεισόδιο του SmackDown στις 4 Σεπτεμβρίου, οπού ο Mysterio αντιμετώπισε τον John Morrison στον ίσως καλύτερο τηλεοπτικό αγώνα του SmackDown για το 2009. Και πάλι, συνιστώ σε όποιον δεν έχει δει αυτόν τον αγώνα, να το τσεκάρει αμέσως. Ο Morrison στέφθηκε νέος πρωταθλητής ύστερα από έναν φανταστικό αγώνα, και κράτησε την ζώνη μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου όπου και την έχασε από τον νέοπα Drew McIntyre στο TLC PPV. Χωρίς αμφιβολία, μια από τις καλύτερες χρονιές για την ίδια την ζώνη Intercontinental.
Η σεζόν της Women's Division
Στο Draft η Maryse πήγε το Divas Championship στο Raw, ενώ η Melina έφερε το Women’s Championship στο SmackDown και σύντομα μπλέχτηκε στα δίχτυα της Michelle McCool η οποία κέρδισε την ζώνη στο The Bash και έγινε η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του WWE που να έχει κατακτήσει και τους δυο γυναικείους τίτλους. Αργότερα, η McCool ένωσε της δυνάμεις της με την Layla, δημιουργώντας την ομάδα LayCool η οποία έμελλε να κυριαρχήσει στην γυναικεία σκηνή του SmackDown, με την ίδια την McCool να δέχεται «βολές» από τους οπαδούς του WWE που ισχυρίζονταν ότι η προώθηση της κοπέλας οφείλονταν στην πραγματική της σχέση με τον Undertaker, ενώ σύγκριναν αρνητικά την ομάδα LayCool με τις Beautiful People του ΤΝΑ. Προς το τέλος της χρονιάς, η McCool και η Layla άνοιξαν παρτίδες με την Mickie James σε μια αμφιλεγόμενη έχθρα όπου τα «κακά κορίτσια» πρόσβαλαν επανειλημμένα την Mickie για το βάρος της. Ναι, δεν ήταν ΟΛΑ τόσο τέλεια εκείνη την χρονιά, αλλά τι να κάνουμε.
Η επιστροφή του Νεκρού και το ξέσπασμα του θηρίου
Οι τελευταίοι 4 μήνες του 2009 έφεραν μεγάλες αλλαγές για δυο σημαντικούς superstars του SmackDown. Πρώτα ο θρυλικός Undertaker έκανε την επιστροφή του στην ενεργό δράση ξεκινώντας rivalry με τον CM Punk, και αφού πέρασε από 40 κύματα, τελικά κέρδισε τον τίτλο World Heavyweight στο Hell in a Cell. Μπορεί τις προηγούμενες δυο χρονιές που ο Undertaker έγινε πρωταθλητής, η θητείες του να έληξαν άδοξα και σύντομα, αυτήν την φορά όμως ο DeadMan κράτησε την ζώνη για αρκετό καιρό, και πλέον μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτή ήταν και η τελευταία φορά που ο Undertaker κράτησε τον μεγάλο τίτλο.
Από την άλλη, ο Batista άργησε λίγο μέχρι να «πηδήξει» από το Raw στο SmackDown, αλλά τελικά αυτή του η κίνηση θα άλλαζε κατά πολύ την πορεία του στο show. Ύστερα από μια μεγάλη ήττα στο Bragging Rights PPV, ο Batista τα έβαλε με τον φίλο του, Rey Mysterio, και οι δυο τους ξεκίνησαν μια πολύ προσωπική κόντρα που τους οδήγησε σε αγώνα στο Survivor Series οπού και ο Batista διέλυσε τον Mysterio. Έπειτα, ο Batista έβαλε στο στόχαστρο του τον Undertaker και την ζώνη World Heavyweight, με τους δυο τιτάνες να αναβιώνουν την κόντρα τους από το 2007, σε ένα Chairs Match στο TLC PPV οπού ο Phenom μετά βίας μπόρεσε να κρατήσει την ζώνη.
- Συμπέρασμα -
Ενώ το Raw είχε τους εβδομαδιαίους Celebrity GM’s, βαρετές κόντρες μεταξύ Orton και HHH, Batista & John Cena για την ζώνη WWE, o Hornswoggle είχε μεγαλύτερο τηλεοπτικό χρόνο από τις Divas και τα περισσότερα storylines ήταν για πέταμα, το SmackDown πρόσφερε έντονες κόντρες, επικές αναμετρήσεις, όχι μόνο στα PPV’s αλλά και στα εβδομαδιαία επεισόδια, ενώ η χρονιά σηματοδότησε την άνοδο του CM Punk ως ένας από τους βασικούς Superstars της main event scene. Όποιος δεν παρακολουθούσε WWE, και συγκεκριμένα το SmackDown εκείνη την εποχή, έχασε κατά την γνώμη μου σπουδαίο θέαμα. Ας ελπίζουμε ότι με το WW Draft και το Brand Split το SmackDown να μπορέσει να επιστρέψει στις δόξες του.
Διαβάστε το αφιέρωμα στο RAW του 2009:
για το Ringside House,
Γιώργος Αλευρόπουλος