Σήμερα είναι μια μεγάλη ημέρα για το pro wrestling γενικότερα. Η ατμόσφαιρα που θα επικρατήσει το βράδυ θυμίζει αρκετά τα Monday Night Wars μεταξύ του RAW και του WCW Nitro, όπου οι δύο εταιρείες κάνανε το οτιδήποτε για κυριαρχία στην ακροαματικότητα. Σήμερα έχει πρεμιέρα το μεγάλο εβδομαδιαίο show του AEW, το Dynamite και θα βρίσκεται απέναντι με το NXT, το show του Triple H, το δημιούργημα του The Game, το οποίο σήμερα θα έχει ένα δίωρο show στο USA Network.
Αλλά για να δούμε λίγο και την ιστορία του AEW. Μετά το All In, ένα πείραμα, το οποίο στα μάτια πολλών στέφθηκε με επιτυχία, οι Cody, Kenny Omega & Young Bucks, αποφάσισαν σε συνεργασία βέβαια με τα χρήματα των Khan, μιας πλούσιας οικογένειας, που επένδυε κυρίως στο Αμερικάνικο ποδόσφαιρο, να δημιουργήσουν το δικό τους promotion, το οποίο όπως είπαν και οι ίδιοι στην πρώτη συνέντευξη τύπου τους, θα ήταν εντελώς διαφορετικό από το WWE.
Με την προσθήκη νέων ονομάτων αλλά και ονομάτων από το WWE, όπως οι Chris Jericho, Jon Moxley, Shawn Spears & PAC, το AEW ξεκίνησε τα πρώτα του πειραματικά shows, τα οποία σίγουρα μπορώ να πω πως είχαν τις στιγμές τους, αλλά είχαν και τα λάθη τους. Κάποια ματς ήταν καλά, κάποια άλλα είχαν τα botch τους, όμως σε γενικές γραμμές η παρουσία του AEW προς το παρόν, ως πρώτο δείγμα (γιατί σίγουρα δεν το λες ολοκληρωμένο προϊόν) είναι καλή.
Το NXT από την άλλη, εξελίχθηκε τόσο πολύ, μέσα στην πάροδο του χρόνου. Κάτι το οποίο ξεκίνησε ως concept οικογενειακών διαγωνισμών από τον Matt Striker (που ήταν...τολμηρό) εξελίχθηκε ως ένα promotion με την ευκαιρία να δείξουν superstars που δεν βρίσκονται ακόμα στο main roster του WWE και με την διορατικότητα ενός-αντικειμενικά- από τους καλύτερους παλαιστές και μυαλά της βιομηχανίας, στο πρόσωπο του Triple H, το NXT από κάτι "δευτεροτρίτο" έγινε βασικός θεσμός και μια όαση μέσα στην "κόλαση" στην οποία βρισκόταν το τελευταίο καιρό το WWE.
Και αυτό το κατάλαβε και το εκτίμησε και ο Vince McMahon, ο οποίος έβαλε το πρόγραμμα, το οποίο σίγουρα αυτήν την περίοδο, ενδιαφέρει περισσότερο τον κόσμο, απέναντι από το AEW Dynamite. Σε αυτό το σημείο λοιπόν, αφού τα έχουμε πει όλα πολύ ωραία και αντικειμενικά, ήρθε η ώρα, πάλι αντικειμενικά, να πω δύο πράγματα. Πρώτον, πολλοί έχετε hypαριστεί με το ντεμπούτο του AEW και είναι λογικό. Ωστόσο, πρέπει να πω, πως το AEW τον τελευταίο καιρό με τα botches στα ματς, έχει δώσει πολλές δικαιολογίες. Έχει δώσει ταυτόχρονα πολλές υποσχέσεις για ένα καλό show.
Και αφού έχεις δώσει τόσες υποσχέσεις, έχεις πει τόσα πολλά λόγια και έχεις τονίσει πως τα show σου θα είναι καλύτερα από αυτά που κάνει το WWE στο ολόκληρο του ως εταιρεία, τότε οφείλεις από την πρώτη βραδιά να δείξεις κάτι σπουδαίο. Δεν έχει ούτε "Μα" ούτε "Μου". Έχεις ανεβάσει τον πήχη στα ύψη και έχεις υποσχεθεί να δούμε πράγματα. Όταν υπόσχεσαι, μαθαίνεις να δείχνεις και να κάνεις αν όχι ένα μεγάλο ΜΠΑΜ, ένα μικρό για να κρατήσεις το κοινό σου συγκεντρωμένο στο προϊόν. Ειδικά, όταν έχεις να κάνεις με ένα ολοκληρωμένο προϊόν σαν το NXT, το οποίο έχει μια συνταγή η οποία έχει στεφθεί με επιτυχία.
Το NXT από την άλλη, οφείλει να συνεχίσει την πορεία που είχε, με την προσθήκη βέβαια ενός καλού storytelling. Η αλήθεια είναι πως πέρα από το πρόγραμμα που είχαν οι Gargano & Ciampa, αξιόλογη ιστορία από πλευράς "Γαμπρού" δεν έχουμε δει ακόμα. Μπορεί πλέον, πολλοί της νέας γενιάς να δίνουν σημασία περισσότερο στα ονόματα και τους αγώνες, ωστόσο πρέπει σιγά σιγά να καταλάβουμε, πως το Α και το Ω του pro wrestling, είναι η ιστορία. Όταν λες μια όμορφη ιστορία στο ring, βγάζεις το "οπαδικό" το συναίσθημα που λέγαμε, αυτό το συναίσθημα που λίγες φορές το βρίσκουμε εδώ στο wrestling πλέον.
Σίγουρα το να εξελίσσεται κανείς, μόνο καλό μπορεί να αποτελέσει, ωστόσο πρέπει κάποια βασικά θεμελιωτικά στοιχεία του wrestling να τα κρατάς. Η κόντρα AEW-NXT θα πρέπει να μείνει μόνο στα πλαίσια ενός φιλικού ανταγωνισμού. Γιατί ο δρόμος προς την κορυφή δεν είναι 100αρι, αλλά μαραθώνιος. Η κάθε μία από τις δύο εταιρείες πρέπει να κάνει το κομμάτι της. Το WWE ως την κορυφαία δύναμη του pro wrestling σήμερα και το AEW ως κάτι διαφορετικό και εναλλακτικό (και ας έχει για AEW Champion τον πενηντάρη Chris Jericho και ας έχουν βγει over τα μέλη της Elite σε σχέση με το υπόλοιπο ροστερ, δεν άντεξα το είπα, ΝΑΙ!). Σχετικά με την παρένθεση για να κλείνει το θέμα, πρέπει να καταλάβετε και κάτι άλλο.
Μια σημαντική διαφορά που έχουν οι Khans με τον Vince McMahon. O Vince είναι πέρα από δημιουργός του WWE και πρόεδρος της εταιρείας, είναι storyteller, θα πάρει ρίσκα, θα επενδύσει σε ονόματα που κανείς άλλος δεν θα σκεφτεί. Προς το παρόν, η οικογένεια Khan έχει αναλάβει τον ρόλο του επενδυτή. Έχει δώσει δηλαδή τα χρήματα της σε ένα πείραμα. Αντικειμενικά, έτσι έχει το πράγμα. Και για αυτό οι επενδύσεις πάνε στα γνωστά ονόματα και για αυτό οι υποσχέσεις περί νεαρών σε ηλικία πρωταθλητών έχουν πάει στο βρόντο. Το focus γίνεται στα πιο καυτά ονόματα, κάτι που το WWF την εποχή που το WCW μεσουρανούσε με την NWO, δεν το έκανε, αφού έφτιαξε τους δικούς του superstars, συνταγή...που οδήγησε στην επιτυχία.
Όσο και να πεις ότι θα έχεις όλο το roster ως "υπολογίσιμο" και ως σημαντικό κομμάτι της εταιρείας, είναι εντελώς διαφορετικό να κάνεις 5 PPV τον χρόνο και αλλιώς το να έχεις ένα εβδομαδιαίο show, όπου πρέπει κάθε εβδομάδα να παράγεις και να συνεχίζεις να ετοιμάζεις ιστορίες και αγώνες. Εύχομαι στο τέλος, το AEW και το NXT, να αποδείξουν ότι τις Τετάρτες, οι fans θα πρέπει να μπαίνουν σε δίλημμα να διαλέξουν τι να δουν ή να έχουν τηλεόραση, κινητό, tablet ανοιχτά όλα να βλέπουν και τα δύο. Το wrestling να νικήσει στο τέλος. Αυτό είναι το όλο θέμα.
για το Ringside House,
Γιώργος Ναστούλης.
Δημοσίευση σχολίου