Το Royal Rumble σαν Pay-Per-View μας έχει προσφέρει μεγάλες στιγμές και πολλές εκπλήξεις, όπως για παράδειγμα ορισμένες αλλαγές τίτλων που κανείς δεν περίμενε να δει.
Στα πρώτα χρόνια της ύπαρξης του το Royal Rumble δεν περιείχε πολλούς αγώνες για τίτλους μιας και το μεγαλύτερο βάρος έπεφτε στον μεγάλο παραδοσιακό αγώνα που συνήθως έπαιρνε μέρος στα τέλη της βραδιάς. Αυτή η σκεπτική άλλαξε το 1991 και από τότε, οι αγώνες τίτλου αποτελούν μέρος του Rumble.
Το γεγονός αυτό οδήγησε να βλέπουμε τίτλους που αλλάζουν χέρια λίγο πριν την WrestleMania, κυρίως τίτλοι κατηγορίας midcard και tag team division, ενώ για ένα διάστημα υπήρχε η λογική πως αν κάποιος κέρδιζε τίτλο πριν τον παραδοσιακό Royal Rumble αγώνα, τότε αυτόματα έπαιρνε μέρος και στο ματς. Κάτι που λίγα χρόνια αργότερα είδαμε να αλλάζει...
Αυτή την εποχή του χρόνου όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στον αγώνα των 30 ανδρών με έπαθλο μια θέση στο main event της WrestleMania. Όμως, στο σημερινό άρθρο θα ρίξουμε μια ματιά σε κλασικούς one-on-one αγώνες που είδαμε τίτλους να αλλάζουν χέρια και νέες αντιπαλότητες να σχηματίζονται στο δρόμο προς το Grandest Stage of Them All.
10) Chris Jericho - Intercontinental Title (2000)
Η Chyna είχε γράψει ιστορία στα τέλη του 1999, κερδίζοντας τον διηπειρωτικό τίτλο και στη συνέχεια υπερασπίζοντάς τον απέναντι στον Chris Jericho. Μετά από ένα περίεργο διπλό pinfall, αναγνωρίστηκαν ως co-champions. Κάπως έτσι, ο Hardcore Holly ενεπλάκη σε αυτό το χάος για να οδηγηθούμε σε ένα Triple Threat Match που έλαβε μέρος στο Rumble.
Ο Jericho κατάφερε να πάρει την νίκη για να γίνει ο νέος Undisputed Intercontinental Champion. Μπορεί να έχασε ένα μήνα αργότερα από τον Kurt Angle, αλλά αυτό ήταν ένα σημαντικό βήμα στην καριέρα του.
09) Triple H - WWE Title (2016)
Ένα από τα πιο αξέχαστα Royal Rumble στην σύγχρονη ιστορία όπου είδαμε το μεγάλο ντεμπούτο του AJ Styles. Ο τότε πρωταθλητής Roman Reigns αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τον τίτλο απέναντι σε 30 άνδρες στο Royal Rumble Match της βραδιάς, με τον Triple H να φεύγει στο τέλος νικητής.
Όταν ο Roman αποκλείστηκε από τον αγώνα ενθουσιαστήκαμε όλοι, κακά τα ψέματα, αλλά όταν ο Ambrose έχασε την ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλητής μας έπεσε βαρύ. Όπως και να 'χει, ήταν μια σημαντική αλλαγή τίτλου στην ιστορία του Royal Rumble με τον Hunter στο τέλος να φεύγει με το WWE Championship.
08) Roddy Piper - Intercontinental Title (1992)
Οι συνθήκες γύρω από αυτό το ματς ήταν αυτό που πυροδότησε αυτή την αλλαγή τίτλου. Ο Bret Hart ξεκίνησε το 1992 ως Intercontinental Champion, αλλά λίγο μετά έγινε λόγος για το συμβόλαιό του που έληξε. Ο Bret παρόλα αυτά συμφώνησε να ρίξει τη ζώνη στον Mountie με την δικαιολογία ότι "έχει γρίπη" λίγες μέρες πριν το Rumble. Ο Roddy Piper προκάλεσε τον Mountie πηγαίνοντας έτσι για δύο τίτλους το ίδιο βράδυ.
Ο αγώνας ήταν σύντομος, με τον Piper να κερδίζει με ένα Sleeper Hold. Αλλά ο ενθουσιασμός που υπήρχε όταν ο Piper είχε επιτέλους κερδίσει έναν τίτλο στο WWE, ήταν το κάτι άλλο και μας οδήγησε στον καταπληκτικό αγώνα της WrestleMania 8 με τον Bret Hart, που είδαμε άλλη μία κρίσιμη αλλαγή τίτλου.
07) Edge - WWE Title (2009)
Η καριέρα του Jeff Hardy έχει σημαδευτεί από πολλά και δύσκολα σκαμπανεβάσματα. Στα τέλη του 2008, ο Jeff κατάφερε μετά από προσπάθειες να κερδίσει τον τίτλο του WWE βγάζοντας ασπροπρόσωπους τους οπαδούς που πίστευαν στο ταλέντο του. Στην άλλη πλευρά όμως ήταν ο Edge, ο οποίος φυσικά, ήθελε τη ζώνη πίσω και ήταν έτοιμος για ένα No Disqualification Match στο Rumble του 2009.
Είδαμε ένα σκληρό ματς με αποκορύφωμα την παρουσία του Matt Hardy στο ρινγκ, όπου γύρισε την πλάτη του στον αδερφό του και βοήθησε τον Rated-R Superstar να φύγει ως πρωταθλητής. Ήταν λυπηρό να βλέπεις το title reign του Jeff Hardy να τελειώνει τόσο σύντομα, αλλά όλο αυτό το storyline επανάφερε τον Edge ξανά στην κορυφή ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε μια ενδιαφέρουσα διαμάχη με την οικογένεια Hardy.
06) John Cena - WWE Title (2006)
Ας το παραδεχτούμε, όταν σκεφτόμαστε την αντιπαλότητα John Cena - Edge όλοι έχουμε στο μυαλό μας το κορυφαίο cash-in του Edge που έλαβε μέρος στο New Year's Revolution του 2006. Είχε τόσο potential και σε έκανε να πιστεύεις πως ο Edge θα έχει ένα μεγάλο σερί ως πρωταθλητής που θα φτάσει μέχρι και την WrestleMania.
Στο Royal Rumble όμως ο Cena πήγε αποφασισμένος για ρεβάνς και στο τέλος κατάφερε να πάρει τον τίτλο, με τον κόσμο δικαιολογημένα εξαγριωμένο εκφράζοντας την αδικία προς το πρόσωπο του Edge για το τόσο μικρό title reign.
05) Sgt Slaughter - WWE Title (1991)
Ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα μεγάλο throwback και να πάμε πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 90'. Μπορεί να μην ήταν ένα καλό ματς ή, εκ των υστέρων, μια καλή απόφαση, αλλά σίγουρα αυτή τη βραδιά γράφτηκε ιστορία καθώς ήταν η πρώτη φορά που ένας τίτλος άλλαξε χέρια στο Royal Rumble και αξίζει την θέση του σε αυτή τη λίστα με το παραπάνω.
Σχετικά με τον χαρακτήρα του Sgt. Slaughter καλό είναι να σημειωθεί ότι το 1991, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίστηκαν στον Πόλεμο του Κόλπου και το WWE αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τον σκληρό χαρακτήρα του Sgt. Slaughter μετατρέποντάς τον από "American Hero" σε "Iraqi Sympathizer". Για να το κάνει αυτό, ο Slaughter έπρεπε να κάνει αρκετά αντι-αμερικανικά promos. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο ο κόσμος τον μισούσε αρκετά το συγκεκριμένο διάστημα.
Και τώρα πάμε στο Royal Rumble του 1991, όπου ο Ultimater Warrior αντιμετώπισε τον Sgt. Slaughter για τον μεγάλο τίτλο. Το ματς θα μπορούσε πολύ εύκολα να ήταν squash υπέρ του Warrior, αλλά χάρη στην παρέμβαση του Randy Savage, ο Slaughter έγινε πρωταθλητής του WWE. Αυτό τον οδήγησε και στον αγώνα του με τον Hulk Hogan στην WrestleMania 7.
04) Shawn Michaels - WWE Title (1997)
Αν και δεν ήταν εντελώς δικό του λάθος, η πρώτη κυριαρχία του Shawn Michaels στο WWE ως πρωταθλητής δεν ήταν τόσο καλή όσο ελπίζαμε. Οι θαυμαστές στο Madison Square Garden εξαγριώθηκαν όταν ο Sid κέρδισε τον Shawn για τον τίτλο στο Survivor Series.
Ο επαναληπτικός αγώνας ήταν στη γενέτειρα του Michaels, στο Σαν Αντόνιο, όπου προφανώς είχε πολύ καλύτερη αντιμετώπιση το κοινό. Ο αγώνας ήταν καλός, και οι δύο άντρες τα έδωσαν όλα, με τον Shawn να χτυπάει τελικά τον Sid με το Sweet Chin Music για να ανακτήσει τη ζώνη, κάνοντας έτσι τον κόσμο και πάλι χαρούμενο.
03) The Rock - WWE Title (2013)
Αυτό το διάστημα ο CM Punk ήταν στην κορυφή, κυρίαρχος, είχε στην πλάτη του ένα από τα μακροβιότερα WWE Championship title reigns. Τα πλάνα έδειχναν πως ο CM Punk θα πήγαινε να υπερασπιστεί τον τίτλο του κόντρα στον Undertaker στην WrestleMania 29, τα πάντα όμως άλλαξαν όταν ο Rock κέρδισε τον τίτλο στο Royal Rumble του 2013.
Όλο αυτό έγινε με σκοπό να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στο ματς-ρεβάνς μεταξύ Rock και John Cena στην WrestleMania την ίδια χρονιά, αφήνοντας αρκετούς οπαδούς του CM Punk με το παράπονο. Ήταν σίγουρα όμορφο να βλέπεις τον Rock με τον τίτλο, αλλά από την άλλη πλευρά όταν βλέπεις έναν part-timer να έρχεται και να τελειώνει ένα τόσο καλό σερί, απλά απογοητεύεσαι.
02) The Rock - WWE Title (1999)
Το 1999 ξεκίνησε με μια από τις πιο επικές στιγμές στην ιστορία του WWE, καθώς ο Mankind νίκησε τον Rock για να κερδίσει το WWE Championship. Ήταν μια από τις πιο μοναδικές και όμορφες στιγμές για την καριέρα του Mick Foley, ενώ με τη ρεβάνς να πλησιάζει και να λέει... "I Quit" Match στο Rumble.
Μακράν ένα από τα πιο σκληρά ματς στην ιστορία της Attitude Era, καθώς η αναμέτρηση απαθανατίστηκε στο ντοκιμαντέρ Beyond The Mat με τις συγκλονιστικές αντιδράσεις της οικογένειας του Foley καθώς ο Rock τον χτυπούσε στο κεφάλι δίχως έλεος, ενώ ο Mankind είχε τα χέρια του δεμένα με χειροπέδες χωρίς να αντιδράει.
Τελείωσε με ανόητο τρόπο καθώς ο Mankind φαινομενικά είπε το "I Quit", αλλά λίγο αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν μια ηχογράφηση μόνο και μόνο για να κερδίσει τον τίτλο ο Rock. Ωστόσο, ήταν διασκεδαστικό να βλέπεις τον Mankind να υπερασπίζεται το WWE Championship στο Royal Rumble.
01) Ric Flair - WWE Title (1992)
Πριν από το 1992, το Royal Rumble συνήθιζε να καθορίζει τον "σκληρότερο" άνθρωπο στο WWE. Αυτό όμως άλλαξε λόγω ενός αμφιλεγόμενου αγώνα μεταξύ του Hulk Hogan και του Undertaker, όπου ο τίτλος του WWE εκκενώθηκε και το Royal Rumble ήταν το ακριβώς επόμενο Pay-Per-View.
Αυτό μας οδήγησε σε ένα από τα καλύτερα Royal Rumble Matches όλων των εποχών, καθώς ο Ric Flair ξεκίνησε από το νούμερο #3 και πάλεψε για μια ώρα ενάντια σε όλους. Με τον υπέροχο Bobby Heenan στην περιγραφή της αναμέτρησης να δίνει ρεσιτάλ, ο Flair πήρε μία από τις ιστορικότερες νίκες στην καριέρα του κερδίζοντας το Royal Rumble και ταυτόχρονα το WWE Title.
Δημοσίευση σχολίου