WrestleMania season. Η σεζόν, όπου οι καλύτεροι των καλύτερων συναντώνται για να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον και να μας δώσουν στιγμές αξέχαστες. Στιγμές που για πολύ καιρό δε θα φύγουν από το μυαλό μας και στιγμές όπου θα μας κάνουν να συγκινηθούμε ή να μας κάνουν να χαρούμε που βρισκόμαστε εκεί και βλέπουμε το κάθε ματς να εκ τυλίγεται. Ωστόσο, αυτό που κάνει ακόμα πιο ικανοποιητική την εμπειρία του αγώνα, είναι το σωστό build-up.
To wrestling ούτως ή άλλως έχει να κάνει περισσότερο με το storytelling πριν το ίδιο το ματς και ανά τα χρόνια έχουμε δει πολλές τέτοιες ιστορίες που μας έχουν κάνει να στηρίξουμε τον καλό της υπόθεσης και να μισούμε τον κακό της. Η ιστορία πάντα έχει σημαντικό ρόλο σε κάθε τι entertaining στη ζωή μας, είτε αυτό είναι ο κινηματογράφος, είτε αυτό είναι ένα βιβλίο, είτε αυτό είναι ένα wrestling match. Και η ιστορία αποκτάει έναν μεγαλύτερο και πιο σημαντικό ρόλο στον Grandaddy of Them All, το πρώτο μεγάλο show, γεννημένο από το μυαλό του Vince McMahon, την WrestleMania.
Είμαι ο Γιώργος από το Ringside House και σήμερα θα δούμε τα δέκα καλύτερα build-ups που έχουν γίνει ανά τα χρόνια σε WrestleMania.
10) Kofi Kingston vs. Daniel Bryan (WrestleMania 35)
Ξεκινώντας με ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα τίμιου storytelling, η KofiMania το 2019 ήταν ένα πάρα πολύ έντονο κίνημα που στην ουσία ξεκίνησε έπειτα από τις εκπληκτικές αποδόσεις του Kofi Kingston τόσο στο Royal Rumble όσο και στο Elimination Chamber που σταδιακά οδήγησαν στο μεγάλο του ματς στην WrestleMania. Και ο μεγάλος του αντίπαλος και ουσιαστικά το μεγάλο εμπόδιο στα όνειρα του Kofi, ήταν ο άνθρωπος ο οποίος, όπως θα δούμε και παραπάνω, πάλεψε πάρα πολύ, προκειμένου να αποδείξει ότι αξίζει να πετύχει. Ο Daniel Bryan ως heel WWE Champion ήταν το κάτι άλλο, όπως και η δυσπιστία του Vince να δώσει στον Kofi την ευκαιρία που ο ίδιος άξιζε.
Και το WWE έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά προκειμένου να παρατείνουν την αγωνία των fans για την τύχη του Kofi. Την αντικατάσταση του από τον Kevin Owens, το εμπόδιο του Gaunlet Match από μεριάς τόσο του Kingston όσο και της New Day, που πάλεψαν και αυτοί για την ευκαιρία του φίλου τους και εν τέλει το μεγάλο pay off, όπου o Kofi Kingston, ίσως στο καλύτερο ματς της συγκεκριμένης WrestleMania να παίρνει την νίκη και να σηκώνει ψηλά την ζώνη. Τελικά, τα boyhood dreams όντως βγαίνουν αληθινά ακόμα και ας μην σε λένε Shawn Michaels.
9) Randy Orton vs. Triple H (WrestleMania 25)
O Randy Orton την περίοδο 2007-2009 ήταν ίσως ο καλύτερος heel που έχει περάσει ποτέ από το WWE. Και αυτό επιβεβαιώνεται στο συγκεκριμένο story, το οποίο άρχιζε να χτίζεται αργά, αργά, από τις αρχές Ιανουαρίου του 2009, όταν και ο Orton, αποφάσισε να βγάλει τα...νευράκια του σε ολόκληρη την McMahon family. Ξεκινώντας με το Punt στον Vince, την κακή αντιμετώπιση στην Stephanie McMahon, την νίκη του Rumble Match, το ματς με τον Shane McMahon, το punt στον Shane και τέλος το RKO στην Stephanie. Και αυτό έφερε την οργή του King of Kings, ο οποίος όντας WWE Champion και όντας ο σύζυγος της Steph...ε θα έλεγε κανείς πως δεν πήρε και με το καλύτερο μάτι αυτά τα ξεσπάσματα του Apex Predator.
Ο HHH αλά... Σταμάτης Γαρδέλης έψαξε και βρήκε στο σπίτι του τον Orton, καταλήγοντας να τον πετάει μέσα από τζαμαρία, προκειμένου να τον διαλύσει και να πάρει την εκδίκηση του, ενώ το story φυσικά περιλάμβανε τον Orton να φιλάει τα-αναίσθητα-χείλη της Stephanie με τον Triple H να βλέπει δεμένος με χειροπέδες στο ring. Κρίμα που το ματς πάντως δεν ήταν αντάξιο του πολύ έντονου και προσωπικού story που χτίσανε τα πρώην μέλη της Evolution.
8) The Undertaker vs. Kane (WrestleMania 14)
"KANE IS ALIIIIIIIIVE, UNDERTAKER! YOUR BROTHER LIIIIIIVES!" είπε ο Paul Bearer στον Phenom το 1997 για να τον συνταράξει και να δούμε τον Undertaker πρώτη φορά σε μια πολύ ευάλωτη θέση. Ο αδερφός του Undertaker, ο άνθρωπος, ο οποίος ο Deadman νόμιζε ότι έχασε στην φωτιά που έβαλε ο πρώτος στο πατρικό τους σπίτι ζούσε. Και όχι μόνο ζούσε, αλλά και στο Bad Blood έκανε την εμφάνιση του με μια απίστευτη κόκκινη στολή και με μια τρομακτική μάσκα που στοίχειωσε κάθε παιδικό εφιάλτη ενός μικρού fan της εποχής και κόστισε στον αδερφό του μια ευκαιρία για το WWF Championship.
O Kane ήταν αυτός, ο οποίος, ξύπνησε τον πιο ευαίσθητο εαυτό του Deadman και είδαμε μια πλευρά του που δεν είχαμε συνηθίσει. Και παρ' όλες τις προσπάθειες του τελευταίου για συμφιλίωση, ο Kane, ήθελε να ξεφύγει κατά βάθος από τη σκιά του αδερφού του και να πάρει την προσωπική του νίκη. Το promo αποδοχής της πρόκλησης του Undertaker για ματς στην Mania 14, παραμένει για εμένα, ακόμη και σήμερα ίσως από τα καλύτερα promo που έχει κάνει ο Deadman στην καριέρα του και η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιγάντων ήταν πραγματικά επικών διαστάσεων.
7) Chris Benoit vs. Triple H vs. Shawn Michaels (WrestleMania 20)
Ta cinderella stories είναι από αυτά τα storylines που απλά λατρεύω να βλέπω. Και αυτό συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση, σε αυτό το ξεχασμένο σκοπίμως, triple threat match για το World Heavyweight Championship. O Chris Benoit κέρδισε το Royal Rumble από το νούμερο 1 και πήγε στην WrestleMania έχοντας σκοπό του να γίνει World Heavyweight Champion. Εκεί βέβαια μπήκε σφήνα σε μια μεγάλη ήδη κόντρα της εποχής, όπου δεν είχε καν ολοκληρωθεί ακόμα, όπου οι δύο πρώην παλιόφιλοι από την DX, Triple H & Shawn Michaels συνέχιζαν αυτή τη προσωπική τους αντιπαλότητα, προκειμένου να δουν ποιος είναι ο καλύτερος αλλά και ποιος αξίζει την ζώνη.
Τις εβδομάδες που ακολούθησαν ο Benoit φάνταζε όλο και πιο πολύ το outsider, αφού Michaels & HHH κρατούσαν την κόντρα στο δικό τους επίπεδο, αγνoώντας πλήρως τον Benoit, ο οποίος περίμενε μια ευκαιρία να χτυπήσει. Η ιστορία ολοκληρώνεται πανέμορφα, με τον Benoit να πηγαίνει στην WrestleMania και να κερδίζει τους δύο παλιόφιλους της DX σε ένα επικό triple threat match, με την εικόνα των Benoit & Eddie Guerrero να αγκαλιάζονται μέσα στα κονφετί, με τους δύο μεγάλους παγκόσμιους τίτλους της εταιρείας, με το κοινό να επευφημεί συγκινημένο, να είναι μια από αυτές που δε πρόκειται να ξεχάσω ποτέ σε όλη μου την ζωή. Είναι πραγματικά τραγικό πως τελείωσε η ιστορία αυτών των δύο φίλων.
6) "Stone Cold" Steve Austin vs. The Rock (WrestleMania 19)
Κάποιοι αντίπαλοι όταν έχουν έναν wrestling αγώνα, πάντα έχεις την αίσθηση ότι είναι προορισμένοι να είναι για πάντα αντίπαλοι. O Beer Steve και ο Rocky Maivia ήταν πάντα δύο αντίπαλα δέη στo WWE. Οι καλύτεροι superstars της γενιάς τους, οι δυο τους είχαν ξανασυναντηθεί στην WrestleMania 15 αλλά και στην WrestleMania 17, σε ένα από τα καλύτερα ματς σε WrestleMania όλων των εποχών. Το θέμα σε όλα αυτά τα ματς και αυτό που αποτέλεσε τον κινητήριο μοχλό τότε, για τον The Great One ήταν το αποτέλεσμα αυτών των ματς, που ήταν η νίκη του Stone Cold.
Το μοναδικό πράγμα που δεν είχε καταφέρει στην καριέρα του ο Rock, ήταν να κερδίσει τον μεγάλο του αντίπαλο στην WrestleMania. Και οι δυο τους, είχαν επιστρέψει το 2003, από μακρά απουσία, ο ένας λόγω του Hollywood, o άλλος λόγω της απόφασης του να κάτσει σπίτι του και να πιει μπύρες, λόγω της μεταχείρισής του σεναριακά από το WWE και οι δυο τους είχαν έναν ακόμη μεγάλο αγώνα να δώσουν. Και πραγματικά, οι προσβολές, η αίσθηση του ότι θα τους βλέπαμε για τελευταία φορά αντίπαλους στο ring, έκανε αυτό το build-up ακόμα πιο ξεχωριστό. Και μπορεί θεωρητικά ο αγώνας τους αυτός, να ήταν ο "χειρότερος" σε σχέση με τους άλλους δύο που είχαν δώσει, αλλά η συναισθηματική αξία του τον κάνει ακόμα και σήμερα από τους πιο αξιομνημόνευτους αγώνες σε Mania ever.
5) The Undertaker vs. Triple H (WrestleMania 28)
WrestleMania 27. O Undertaker μετά την μεγάλη του νίκη απέναντι στον Triple H καταρρέει στο ring. Ιατροί, φορεία και ένα cart κουβαλάνε τον Deadman στα παρασκήνια. Για πρώτη φορά μετά από 21 τότε χρόνια καριέρας, το κοινό έβλεπε έναν "θνητό" Undertaker. Ο Deadman αυτό το συγκράτησε μέσα του και έναν χρόνο μετά επέστρεψε και ζήτησε από τον HHH άλλον έναν αγώνα. Όχι γιατί ήθελε τόσο να νικήσει, αλλά περισσότερο να διορθώσει αυτή την εικόνα που έζησε το κοινό. Ο Triple H τον εξουθένωσε, τον έφτασε σε σημείο να μη μπορεί να σηκωθεί για να κάνει το θρυλικό walk του στην ράμπα μετά αυτή του την νίκη. Ο Undertaker πήρε τη νίκη, αλλά το τελευταίο image του σε αυτή την Mania, ήταν ο αντίπαλος του να στέκεται όρθιος στο ring.
O HHH αρχικά δε ήθελε να τελειώσει την καριέρα του Deadman, αλλά από ότι φαίνεται οι λέξεις "Shawn Michaels & καλύτερος από εσένα" τον έκαναν να σκεφτεί διαφορετικά και να μας δώσει το ματς που επονομάστηκε "End of an Era". Και η κατάσταση όπου ο HBK έγινε ο ειδικός διαιτητής σε αυτό το ματς, έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα για τον Deadman. Και το ματς, μπορεί να ήταν αργό, αν το καλοσκεφτείς, αλλά το storytelling το έκανε ακόμα πιο ενδιαφέρον. Ο Undertaker διόρθωσε αυτό το λάθος, πήρε αυτή τη νίκη απέναντι στον HHH και στο τέλος οι τρεις συμμετέχοντες του ματς αγκαλιάστηκαν σαν να ήταν η τελευταία φορά που τους βλέπαμε μαζί στο ring..
(Και ας τους είδαμε μετά στην Σαουδική Αραβία, για χάρη των χρημάτων, μαζί με τον "θείο που κάθεται στα τραπέζια με την νεολαία" Kane. Δεν άντεχα να μην το πω το κράταγα μέσα μου)
4) Steve Austin vs. Shawn Michaels (WrestleMania 14)
ΜΑ ΓΙΏΡΓΟ ΤΟ BUILD-UP ΑΥΤΌ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΤΟΝ UNDERTAKER & TON TRIPLE H; ΜΑ ΓΙΑΤΊ ΤΟ ΚΆΝΕΙΣ ΑΥΤΌ; Και όμως. Αυτό γιατί αποτελεί ίσως ένα από τα καλύτερα builds για νέο superstar και την προώθηση του στο main title picture ever. Το rise του Stone Cold Steve Austin ίσως είναι ένα από τα πιο ονειρεμένα που έχουν συμβεί ποτέ σε έναν παλαιστή. Από την νίκη του στο King of The Ring του 1996 όπου είπε στον Jake Roberts "Austin 3:16 says I just whipped your ass", την κόντρα του με τον Bret Hart και την Hart Foundation, o Austin ήταν ο επόμενος μεγάλος superstar που απλά περίμενε την μεγάλη του στιγμή. Και αυτή η στιγμή ήρθε όταν ο Austin κέρδισε το Royal Rumble 1998, πετώντας έξω έναν ήδη ανερχόμενο superstar, τον The Rock, εξασφαλίζοντας έτσι ένα main event spot στην WrestleMania, όπου θα αντιμετώπιζε, τον καλύτερο heel της εταιρείας εκείνη την περίοδο, τον Shawn Michaels.
O Michaels θα έδινε ούτως ή άλλως τον τίτλο στην Mania, αφού ένας τραυματισμός στη μέση (που θα έμελλε να του κοστίσει 4 χρόνια καριέρας) τον εμπόδιζε από το να έχει την κατάλληλη απόδοση. Και όμως αυτό, δεν εμπόδισε τον Showstopper να δώσει ένα εξαιρετικό build-up στον Austin. Μέχρι και τον Mike Tyson, έφεραν υποτίθεται στην D-X και ως special enforcer του ματς, προκειμένου να κάνουν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον Stone Cold. Το αποτέλεσμα του build-up; O Tyson κάνει το pin, αποκαλύπτοντας ότι στηρίζει τον Rattlesnake, ο Stone Cold πανηγυρίζει το πρώτο του WWE Championship και σαν κερασάκι στην τούρτα, ο Tyson έβγαλε knock-out τον HBK. Απλά έπος.
3) John Cena vs. The Rock (WrestleMania 28)
Σας βλέπω που θέλετε να με βρίσετε. Σας βλέπω, πιστέψτε με. ΌΧΙ ΜΗ! Μη πας και πληκτρολογήσεις το "Τι λες μωρέ μαλάκα;". ΌΧΙ ΜΗ! Ξέρω ότι και οι δύο τους αγώνες δεν ήταν πολύ καλοί ποιοτικά, ειδικά το WrestleMania 29 ματς, ήταν ένα finisher spawning contest σε όλη την διάρκεια του ματς, αλλά να λέμε του στραβού το δίκιο. Το build-up για το ματς John Cena & Rock στην WrestleMania 28, με την λεζάντα "Once in a Lifetime" ήταν ένα από τα καλύτερα που έχουν γίνει σε Mania ποτέ. Δύο icons μιας διαφορετικής γενιάς, δύο αντίθετα άτομα θα μπορούσε να πει κανείς συγκρούστηκαν για πρώτη φορά στο ring. Και το build-up σε αυτό το ματς, το οποίο ανακοινώθηκε την επομένη της WrestleMania 27, ήταν απολαυστικό.
Προσβολές, ένας Rock σαν το παλιό καλό κρασί, ένας superstar που προσπαθεί να αποδείξει κάτω από αυτόν τον ανδρισμό και κάτω από το charisma ότι μπορεί ακόμα να αποδώσει σε ένα υψηλό επίπεδο και από την άλλη ο John Cena, ο αντίζηλος, ο άνθρωπος που έλεγε κακίες για τον Rock, ότι έφυγε και παράτησε τους fans, από τους οποίους τώρα επιζητάει πάλι την αποδοχή. Το γεγονός μάλιστα ότι οι δύο τους είχαν αληθινό beef, που έληξε λίγο πριν την WrestleMania 29, έκανε τα πράγματα ακόμα πιο ενδιαφέροντα, καθώς επίσης και το ότι το ματς τους θα λάμβανε χώρα στο Miami, τον τόπο καταγωγής του The Great One. Το ματς ήταν άξιο να το δεις για τα τελευταία δέκα του λεπτά, με τον Cena να είναι ο ξεκάθαρος heel και να "παίζει" κιόλας με αυτό, αλλά εν τέλει να πληρώνει την αλαζονεία του με ένα Rock Bottom και με μια ήττα.
2) Daniel Bryan vs. Triple H, Randy Orton & Batista (WrestleMania 30)
Τα επόμενα δύο που θα δείτε, δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται αλλού. Αυτό που μου αρέσει στο wrestling, είναι ότι μπορείς να δεθείς τόσο πολύ συναισθηματικά με χαρακτήρες, κυρίως επειδή βλέπεις την επιθυμία τους για επιτυχία και έχεις δει τι έχουν περάσει για να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Και αυτό το κατάλαβε και το WWE, όταν έπειτα από το Rumble του 2014, δεν εμφάνισαν καν τον Daniel Bryan, οι fans γιούχαραν όποιο entry υπήρχε και τον νικητή του Rumble Match, τον Batista, ο οποίος πριν ΜΌΛΙΣ ΜΊΑ ΕΒΔΟΜΆΔΑ είχε κάνει την επανεμφάνιση του στο ring. O Daniel Bryan πήγαινε κόντρα σε όσους τον εμπόδιζαν από το να πραγματοποιήσει τα όνειρα του. Και το κυριότερο εμπόδιο άκουγε στο όνομα Triple H, ίσως τον μόνο άνθρωπο που μπορώ να πάω ως heel, παρά ως face.
O Triple H, θεωρεί τον Bryan ένα B+ player και ο Bryan του λέει ότι ο μόνος τρόπος να αποδείξει ότι αξίζει παραπάνω είναι ένα ματς μαζί του στην Wrestlemania 30. O Triple H αρχικά αρνείται, αλλά μετά εξαιτίας ενός segment όπου στην ουσία έγινε κατάληψη του ring από Bryan fans δέχτηκε τον αγώνα. Το stipulation κιόλας ότι όποιος κερδίσει θα προστεθεί στο main event της βραδιάς όπου οι Randy Orton & Batista θα αντιμετώπιζαν κανονικά ο ένας τον άλλον για το WWE WHC, έκανε πιο ενδιαφέροντα τα πράγματα. Ο αγώνας φυσικά ήταν πάρα πολύ καλός και ο Bryan πήρε την νίκη και όχι μόνο αυτό αλλά και στο τέλος, μετά από μια άνανδρη επίθεση από τον HHH αλλά και έναν συνδυασμό RKO-Batista Bomb στο τραπέζι των announcers κατά την διάρκεια του main event, το ταξίδι του Daniel Bryan είχε αίσιο τέλος. Το θαύμα στην Bourbon Street έγινε και στο τέλος της βραδιάς, ένας σύγχρονος ήρωας ήταν ο νέος WWE WHC.
1) Shawn Michaels vs. The Undertaker (WrestleMania 26)
Ποιο περιμένατε να είναι νούμερο 1; Ίσως το καλύτερο feud που έχει γίνει ποτέ σε WrestleMania, το Undertaker- Shawn Michaels στην WrestleMania 26, ήταν τέρμα προσωπικό και το stipulation Career vs Streak ήρθε σαν το κερασάκι στην τούρτα. Ο Michaels ήθελε ένα ακόμα ματς με τον Undertaker και θα έκανε τα πάντα για τον πάρει. Το acting της απελπισίας στο Royal Rumble Match του 2010 από μεριάς του είναι πραγματικά ότι καλύτερο έχω δει. Ο Undertaker δεν θέλησε να δώσει την ευκαιρία στον HBK και ο Michaels τον πλήρωσε με το να του κοστίσει το World Heavyweight Championship στο Elimination Chamber 2010. Ο Taker δέχτηκε τον αγώνα εν τέλει, υπό την προϋπόθεση ότι η καριέρα του θα βρίσκεται υπό διεκδίκηση, ο HBK δέχτηκε την πρόκληση με την κλασσική πλέον φράση "If I beat you, I have no career." και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Σε μια ματσάρα, ο Undertaker κέρδισε τον Michaels και η θρυλική καριέρα του Showstopper έλαβε τέλος και δεν ξανά αγωνίστηκε από τότε.
(Εκτός από εκείνη την μια φορά στην Σαουδική Αραβία, με τον Undertaker, τον Τριπλό Η και τον θείο Glenn για να βγάλουν το μηνιάτικο και κάτι παραπάνω. ΘΑ ΤΟΥ ΤΟ ΧΤΥΠΆΩ ΤΟΥ VINCE ΜΙΑ ΖΩΉ)
Ξεκινώντας με ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα τίμιου storytelling, η KofiMania το 2019 ήταν ένα πάρα πολύ έντονο κίνημα που στην ουσία ξεκίνησε έπειτα από τις εκπληκτικές αποδόσεις του Kofi Kingston τόσο στο Royal Rumble όσο και στο Elimination Chamber που σταδιακά οδήγησαν στο μεγάλο του ματς στην WrestleMania. Και ο μεγάλος του αντίπαλος και ουσιαστικά το μεγάλο εμπόδιο στα όνειρα του Kofi, ήταν ο άνθρωπος ο οποίος, όπως θα δούμε και παραπάνω, πάλεψε πάρα πολύ, προκειμένου να αποδείξει ότι αξίζει να πετύχει. Ο Daniel Bryan ως heel WWE Champion ήταν το κάτι άλλο, όπως και η δυσπιστία του Vince να δώσει στον Kofi την ευκαιρία που ο ίδιος άξιζε.
Και το WWE έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά προκειμένου να παρατείνουν την αγωνία των fans για την τύχη του Kofi. Την αντικατάσταση του από τον Kevin Owens, το εμπόδιο του Gaunlet Match από μεριάς τόσο του Kingston όσο και της New Day, που πάλεψαν και αυτοί για την ευκαιρία του φίλου τους και εν τέλει το μεγάλο pay off, όπου o Kofi Kingston, ίσως στο καλύτερο ματς της συγκεκριμένης WrestleMania να παίρνει την νίκη και να σηκώνει ψηλά την ζώνη. Τελικά, τα boyhood dreams όντως βγαίνουν αληθινά ακόμα και ας μην σε λένε Shawn Michaels.
9) Randy Orton vs. Triple H (WrestleMania 25)
O Randy Orton την περίοδο 2007-2009 ήταν ίσως ο καλύτερος heel που έχει περάσει ποτέ από το WWE. Και αυτό επιβεβαιώνεται στο συγκεκριμένο story, το οποίο άρχιζε να χτίζεται αργά, αργά, από τις αρχές Ιανουαρίου του 2009, όταν και ο Orton, αποφάσισε να βγάλει τα...νευράκια του σε ολόκληρη την McMahon family. Ξεκινώντας με το Punt στον Vince, την κακή αντιμετώπιση στην Stephanie McMahon, την νίκη του Rumble Match, το ματς με τον Shane McMahon, το punt στον Shane και τέλος το RKO στην Stephanie. Και αυτό έφερε την οργή του King of Kings, ο οποίος όντας WWE Champion και όντας ο σύζυγος της Steph...ε θα έλεγε κανείς πως δεν πήρε και με το καλύτερο μάτι αυτά τα ξεσπάσματα του Apex Predator.
Ο HHH αλά... Σταμάτης Γαρδέλης έψαξε και βρήκε στο σπίτι του τον Orton, καταλήγοντας να τον πετάει μέσα από τζαμαρία, προκειμένου να τον διαλύσει και να πάρει την εκδίκηση του, ενώ το story φυσικά περιλάμβανε τον Orton να φιλάει τα-αναίσθητα-χείλη της Stephanie με τον Triple H να βλέπει δεμένος με χειροπέδες στο ring. Κρίμα που το ματς πάντως δεν ήταν αντάξιο του πολύ έντονου και προσωπικού story που χτίσανε τα πρώην μέλη της Evolution.
8) The Undertaker vs. Kane (WrestleMania 14)
"KANE IS ALIIIIIIIIVE, UNDERTAKER! YOUR BROTHER LIIIIIIVES!" είπε ο Paul Bearer στον Phenom το 1997 για να τον συνταράξει και να δούμε τον Undertaker πρώτη φορά σε μια πολύ ευάλωτη θέση. Ο αδερφός του Undertaker, ο άνθρωπος, ο οποίος ο Deadman νόμιζε ότι έχασε στην φωτιά που έβαλε ο πρώτος στο πατρικό τους σπίτι ζούσε. Και όχι μόνο ζούσε, αλλά και στο Bad Blood έκανε την εμφάνιση του με μια απίστευτη κόκκινη στολή και με μια τρομακτική μάσκα που στοίχειωσε κάθε παιδικό εφιάλτη ενός μικρού fan της εποχής και κόστισε στον αδερφό του μια ευκαιρία για το WWF Championship.
O Kane ήταν αυτός, ο οποίος, ξύπνησε τον πιο ευαίσθητο εαυτό του Deadman και είδαμε μια πλευρά του που δεν είχαμε συνηθίσει. Και παρ' όλες τις προσπάθειες του τελευταίου για συμφιλίωση, ο Kane, ήθελε να ξεφύγει κατά βάθος από τη σκιά του αδερφού του και να πάρει την προσωπική του νίκη. Το promo αποδοχής της πρόκλησης του Undertaker για ματς στην Mania 14, παραμένει για εμένα, ακόμη και σήμερα ίσως από τα καλύτερα promo που έχει κάνει ο Deadman στην καριέρα του και η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιγάντων ήταν πραγματικά επικών διαστάσεων.
7) Chris Benoit vs. Triple H vs. Shawn Michaels (WrestleMania 20)
Ta cinderella stories είναι από αυτά τα storylines που απλά λατρεύω να βλέπω. Και αυτό συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση, σε αυτό το ξεχασμένο σκοπίμως, triple threat match για το World Heavyweight Championship. O Chris Benoit κέρδισε το Royal Rumble από το νούμερο 1 και πήγε στην WrestleMania έχοντας σκοπό του να γίνει World Heavyweight Champion. Εκεί βέβαια μπήκε σφήνα σε μια μεγάλη ήδη κόντρα της εποχής, όπου δεν είχε καν ολοκληρωθεί ακόμα, όπου οι δύο πρώην παλιόφιλοι από την DX, Triple H & Shawn Michaels συνέχιζαν αυτή τη προσωπική τους αντιπαλότητα, προκειμένου να δουν ποιος είναι ο καλύτερος αλλά και ποιος αξίζει την ζώνη.
Τις εβδομάδες που ακολούθησαν ο Benoit φάνταζε όλο και πιο πολύ το outsider, αφού Michaels & HHH κρατούσαν την κόντρα στο δικό τους επίπεδο, αγνoώντας πλήρως τον Benoit, ο οποίος περίμενε μια ευκαιρία να χτυπήσει. Η ιστορία ολοκληρώνεται πανέμορφα, με τον Benoit να πηγαίνει στην WrestleMania και να κερδίζει τους δύο παλιόφιλους της DX σε ένα επικό triple threat match, με την εικόνα των Benoit & Eddie Guerrero να αγκαλιάζονται μέσα στα κονφετί, με τους δύο μεγάλους παγκόσμιους τίτλους της εταιρείας, με το κοινό να επευφημεί συγκινημένο, να είναι μια από αυτές που δε πρόκειται να ξεχάσω ποτέ σε όλη μου την ζωή. Είναι πραγματικά τραγικό πως τελείωσε η ιστορία αυτών των δύο φίλων.
6) "Stone Cold" Steve Austin vs. The Rock (WrestleMania 19)
Κάποιοι αντίπαλοι όταν έχουν έναν wrestling αγώνα, πάντα έχεις την αίσθηση ότι είναι προορισμένοι να είναι για πάντα αντίπαλοι. O Beer Steve και ο Rocky Maivia ήταν πάντα δύο αντίπαλα δέη στo WWE. Οι καλύτεροι superstars της γενιάς τους, οι δυο τους είχαν ξανασυναντηθεί στην WrestleMania 15 αλλά και στην WrestleMania 17, σε ένα από τα καλύτερα ματς σε WrestleMania όλων των εποχών. Το θέμα σε όλα αυτά τα ματς και αυτό που αποτέλεσε τον κινητήριο μοχλό τότε, για τον The Great One ήταν το αποτέλεσμα αυτών των ματς, που ήταν η νίκη του Stone Cold.
Το μοναδικό πράγμα που δεν είχε καταφέρει στην καριέρα του ο Rock, ήταν να κερδίσει τον μεγάλο του αντίπαλο στην WrestleMania. Και οι δυο τους, είχαν επιστρέψει το 2003, από μακρά απουσία, ο ένας λόγω του Hollywood, o άλλος λόγω της απόφασης του να κάτσει σπίτι του και να πιει μπύρες, λόγω της μεταχείρισής του σεναριακά από το WWE και οι δυο τους είχαν έναν ακόμη μεγάλο αγώνα να δώσουν. Και πραγματικά, οι προσβολές, η αίσθηση του ότι θα τους βλέπαμε για τελευταία φορά αντίπαλους στο ring, έκανε αυτό το build-up ακόμα πιο ξεχωριστό. Και μπορεί θεωρητικά ο αγώνας τους αυτός, να ήταν ο "χειρότερος" σε σχέση με τους άλλους δύο που είχαν δώσει, αλλά η συναισθηματική αξία του τον κάνει ακόμα και σήμερα από τους πιο αξιομνημόνευτους αγώνες σε Mania ever.
5) The Undertaker vs. Triple H (WrestleMania 28)
WrestleMania 27. O Undertaker μετά την μεγάλη του νίκη απέναντι στον Triple H καταρρέει στο ring. Ιατροί, φορεία και ένα cart κουβαλάνε τον Deadman στα παρασκήνια. Για πρώτη φορά μετά από 21 τότε χρόνια καριέρας, το κοινό έβλεπε έναν "θνητό" Undertaker. Ο Deadman αυτό το συγκράτησε μέσα του και έναν χρόνο μετά επέστρεψε και ζήτησε από τον HHH άλλον έναν αγώνα. Όχι γιατί ήθελε τόσο να νικήσει, αλλά περισσότερο να διορθώσει αυτή την εικόνα που έζησε το κοινό. Ο Triple H τον εξουθένωσε, τον έφτασε σε σημείο να μη μπορεί να σηκωθεί για να κάνει το θρυλικό walk του στην ράμπα μετά αυτή του την νίκη. Ο Undertaker πήρε τη νίκη, αλλά το τελευταίο image του σε αυτή την Mania, ήταν ο αντίπαλος του να στέκεται όρθιος στο ring.
O HHH αρχικά δε ήθελε να τελειώσει την καριέρα του Deadman, αλλά από ότι φαίνεται οι λέξεις "Shawn Michaels & καλύτερος από εσένα" τον έκαναν να σκεφτεί διαφορετικά και να μας δώσει το ματς που επονομάστηκε "End of an Era". Και η κατάσταση όπου ο HBK έγινε ο ειδικός διαιτητής σε αυτό το ματς, έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα για τον Deadman. Και το ματς, μπορεί να ήταν αργό, αν το καλοσκεφτείς, αλλά το storytelling το έκανε ακόμα πιο ενδιαφέρον. Ο Undertaker διόρθωσε αυτό το λάθος, πήρε αυτή τη νίκη απέναντι στον HHH και στο τέλος οι τρεις συμμετέχοντες του ματς αγκαλιάστηκαν σαν να ήταν η τελευταία φορά που τους βλέπαμε μαζί στο ring..
(Και ας τους είδαμε μετά στην Σαουδική Αραβία, για χάρη των χρημάτων, μαζί με τον "θείο που κάθεται στα τραπέζια με την νεολαία" Kane. Δεν άντεχα να μην το πω το κράταγα μέσα μου)
4) Steve Austin vs. Shawn Michaels (WrestleMania 14)
ΜΑ ΓΙΏΡΓΟ ΤΟ BUILD-UP ΑΥΤΌ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΤΟΝ UNDERTAKER & TON TRIPLE H; ΜΑ ΓΙΑΤΊ ΤΟ ΚΆΝΕΙΣ ΑΥΤΌ; Και όμως. Αυτό γιατί αποτελεί ίσως ένα από τα καλύτερα builds για νέο superstar και την προώθηση του στο main title picture ever. Το rise του Stone Cold Steve Austin ίσως είναι ένα από τα πιο ονειρεμένα που έχουν συμβεί ποτέ σε έναν παλαιστή. Από την νίκη του στο King of The Ring του 1996 όπου είπε στον Jake Roberts "Austin 3:16 says I just whipped your ass", την κόντρα του με τον Bret Hart και την Hart Foundation, o Austin ήταν ο επόμενος μεγάλος superstar που απλά περίμενε την μεγάλη του στιγμή. Και αυτή η στιγμή ήρθε όταν ο Austin κέρδισε το Royal Rumble 1998, πετώντας έξω έναν ήδη ανερχόμενο superstar, τον The Rock, εξασφαλίζοντας έτσι ένα main event spot στην WrestleMania, όπου θα αντιμετώπιζε, τον καλύτερο heel της εταιρείας εκείνη την περίοδο, τον Shawn Michaels.
O Michaels θα έδινε ούτως ή άλλως τον τίτλο στην Mania, αφού ένας τραυματισμός στη μέση (που θα έμελλε να του κοστίσει 4 χρόνια καριέρας) τον εμπόδιζε από το να έχει την κατάλληλη απόδοση. Και όμως αυτό, δεν εμπόδισε τον Showstopper να δώσει ένα εξαιρετικό build-up στον Austin. Μέχρι και τον Mike Tyson, έφεραν υποτίθεται στην D-X και ως special enforcer του ματς, προκειμένου να κάνουν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον Stone Cold. Το αποτέλεσμα του build-up; O Tyson κάνει το pin, αποκαλύπτοντας ότι στηρίζει τον Rattlesnake, ο Stone Cold πανηγυρίζει το πρώτο του WWE Championship και σαν κερασάκι στην τούρτα, ο Tyson έβγαλε knock-out τον HBK. Απλά έπος.
3) John Cena vs. The Rock (WrestleMania 28)
Σας βλέπω που θέλετε να με βρίσετε. Σας βλέπω, πιστέψτε με. ΌΧΙ ΜΗ! Μη πας και πληκτρολογήσεις το "Τι λες μωρέ μαλάκα;". ΌΧΙ ΜΗ! Ξέρω ότι και οι δύο τους αγώνες δεν ήταν πολύ καλοί ποιοτικά, ειδικά το WrestleMania 29 ματς, ήταν ένα finisher spawning contest σε όλη την διάρκεια του ματς, αλλά να λέμε του στραβού το δίκιο. Το build-up για το ματς John Cena & Rock στην WrestleMania 28, με την λεζάντα "Once in a Lifetime" ήταν ένα από τα καλύτερα που έχουν γίνει σε Mania ποτέ. Δύο icons μιας διαφορετικής γενιάς, δύο αντίθετα άτομα θα μπορούσε να πει κανείς συγκρούστηκαν για πρώτη φορά στο ring. Και το build-up σε αυτό το ματς, το οποίο ανακοινώθηκε την επομένη της WrestleMania 27, ήταν απολαυστικό.
Προσβολές, ένας Rock σαν το παλιό καλό κρασί, ένας superstar που προσπαθεί να αποδείξει κάτω από αυτόν τον ανδρισμό και κάτω από το charisma ότι μπορεί ακόμα να αποδώσει σε ένα υψηλό επίπεδο και από την άλλη ο John Cena, ο αντίζηλος, ο άνθρωπος που έλεγε κακίες για τον Rock, ότι έφυγε και παράτησε τους fans, από τους οποίους τώρα επιζητάει πάλι την αποδοχή. Το γεγονός μάλιστα ότι οι δύο τους είχαν αληθινό beef, που έληξε λίγο πριν την WrestleMania 29, έκανε τα πράγματα ακόμα πιο ενδιαφέροντα, καθώς επίσης και το ότι το ματς τους θα λάμβανε χώρα στο Miami, τον τόπο καταγωγής του The Great One. Το ματς ήταν άξιο να το δεις για τα τελευταία δέκα του λεπτά, με τον Cena να είναι ο ξεκάθαρος heel και να "παίζει" κιόλας με αυτό, αλλά εν τέλει να πληρώνει την αλαζονεία του με ένα Rock Bottom και με μια ήττα.
2) Daniel Bryan vs. Triple H, Randy Orton & Batista (WrestleMania 30)
Τα επόμενα δύο που θα δείτε, δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται αλλού. Αυτό που μου αρέσει στο wrestling, είναι ότι μπορείς να δεθείς τόσο πολύ συναισθηματικά με χαρακτήρες, κυρίως επειδή βλέπεις την επιθυμία τους για επιτυχία και έχεις δει τι έχουν περάσει για να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Και αυτό το κατάλαβε και το WWE, όταν έπειτα από το Rumble του 2014, δεν εμφάνισαν καν τον Daniel Bryan, οι fans γιούχαραν όποιο entry υπήρχε και τον νικητή του Rumble Match, τον Batista, ο οποίος πριν ΜΌΛΙΣ ΜΊΑ ΕΒΔΟΜΆΔΑ είχε κάνει την επανεμφάνιση του στο ring. O Daniel Bryan πήγαινε κόντρα σε όσους τον εμπόδιζαν από το να πραγματοποιήσει τα όνειρα του. Και το κυριότερο εμπόδιο άκουγε στο όνομα Triple H, ίσως τον μόνο άνθρωπο που μπορώ να πάω ως heel, παρά ως face.
O Triple H, θεωρεί τον Bryan ένα B+ player και ο Bryan του λέει ότι ο μόνος τρόπος να αποδείξει ότι αξίζει παραπάνω είναι ένα ματς μαζί του στην Wrestlemania 30. O Triple H αρχικά αρνείται, αλλά μετά εξαιτίας ενός segment όπου στην ουσία έγινε κατάληψη του ring από Bryan fans δέχτηκε τον αγώνα. Το stipulation κιόλας ότι όποιος κερδίσει θα προστεθεί στο main event της βραδιάς όπου οι Randy Orton & Batista θα αντιμετώπιζαν κανονικά ο ένας τον άλλον για το WWE WHC, έκανε πιο ενδιαφέροντα τα πράγματα. Ο αγώνας φυσικά ήταν πάρα πολύ καλός και ο Bryan πήρε την νίκη και όχι μόνο αυτό αλλά και στο τέλος, μετά από μια άνανδρη επίθεση από τον HHH αλλά και έναν συνδυασμό RKO-Batista Bomb στο τραπέζι των announcers κατά την διάρκεια του main event, το ταξίδι του Daniel Bryan είχε αίσιο τέλος. Το θαύμα στην Bourbon Street έγινε και στο τέλος της βραδιάς, ένας σύγχρονος ήρωας ήταν ο νέος WWE WHC.
1) Shawn Michaels vs. The Undertaker (WrestleMania 26)
Ποιο περιμένατε να είναι νούμερο 1; Ίσως το καλύτερο feud που έχει γίνει ποτέ σε WrestleMania, το Undertaker- Shawn Michaels στην WrestleMania 26, ήταν τέρμα προσωπικό και το stipulation Career vs Streak ήρθε σαν το κερασάκι στην τούρτα. Ο Michaels ήθελε ένα ακόμα ματς με τον Undertaker και θα έκανε τα πάντα για τον πάρει. Το acting της απελπισίας στο Royal Rumble Match του 2010 από μεριάς του είναι πραγματικά ότι καλύτερο έχω δει. Ο Undertaker δεν θέλησε να δώσει την ευκαιρία στον HBK και ο Michaels τον πλήρωσε με το να του κοστίσει το World Heavyweight Championship στο Elimination Chamber 2010. Ο Taker δέχτηκε τον αγώνα εν τέλει, υπό την προϋπόθεση ότι η καριέρα του θα βρίσκεται υπό διεκδίκηση, ο HBK δέχτηκε την πρόκληση με την κλασσική πλέον φράση "If I beat you, I have no career." και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Σε μια ματσάρα, ο Undertaker κέρδισε τον Michaels και η θρυλική καριέρα του Showstopper έλαβε τέλος και δεν ξανά αγωνίστηκε από τότε.
(Εκτός από εκείνη την μια φορά στην Σαουδική Αραβία, με τον Undertaker, τον Τριπλό Η και τον θείο Glenn για να βγάλουν το μηνιάτικο και κάτι παραπάνω. ΘΑ ΤΟΥ ΤΟ ΧΤΥΠΆΩ ΤΟΥ VINCE ΜΙΑ ΖΩΉ)
Δημοσίευση σχολίου