Royal Rumble 2019 - Το Review του Αποστόλη Μάρη!


Το Royal Rumble 2019 αποτελεί πλέον παρελθόν και ο δρόμος για τη WrestleMania 35 έχει ξεκινήσει. Θα την χαρακτήριζα μία μεγάλη βραδιά για τον Seth Rollins και την Becky Lynch.


Ξεκινώντας με το Kickoff είδαμε τους Bobby Roode και Chad Gable να κάνουν μία επίδειξη δύναμης κερδίζοντας τον Scott Dawson (Revival) και τον Rezar (AOP). Αναμενόμενο το αποτέλεσμα.

Στον δεύτερο αγώνα του Kickoff ο Shinsuke Nakamura κέρδισε τον Rusev για να γίνει United States Champion ξανά. Ειλικρινά για ποιον λόγο να το κάνουν αυτό στον Rusev ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, ο Nakamura ενώ είχε αγώνα στο Kickoff εμφανίστηκε ΚΑΙ στο Royal Rumble Match αργότερα, ενώ θα μπορούσαν να δώσουν την θέση στον ηττημένο Rusev. Μακράν μία από τις χειρότερες βραδιές για Lana και Rusev.

Το τελευταίο match στο preshow ήταν το Fatal 4-Way για το Cruiserweight. Μπορώ να πω πως ήταν και ο καλύτερος αγώνας για το Kickoff. Ένα προβλέψιμο αποτέλεσμα.

Και εδώ μπαίνουμε στα ζεστά νερά, ο πρώτος αγώνας του main show ήταν το SmackDown Women's Championship. Ωραίος αγώνας καθώς η Asuka με την Becky Lynch είχαν καλή χημεία στο ρινγκ και έκαναν ένα δυνατό opening. Ένα ακόμη προβλέψιμο αποτέλεσμα, ώστε να εμφανιστεί στο Women's Royal Rumble Match η ηττημένη Becky και να πάρει το αίμα της πίσω.

Shane McMahon και Miz εναντίον The Bar. Πείτε με χαζό, αλλά θεωρώ πως ήταν ο αγαπημένος μου αγώνας της βραδιάς. Για μία ακόμη φορά ο Shane McMahon είχε φοβερή απόδοση και κατάφερε να κερδίσει τα "this is awesome" chants του κόσμου μετά το πανέμορφο Shooting Star Press επάνω στον επίσης θεαματικό Cesaro. Δεν περίμενα να κερδίσουν τους τίτλους, και χάρηκα πολύ με το αποτέλεσμα αλλά και με τον τρόπο που εξελίχθηκε ο αγώνας.

Το RAW Women's Title Match μου φάνηκε τελείως αδιάφορο μιας και δεν υπήρχε περίπτωση να έχανε τον τίτλο της η Ronda Rousey. Δεν μου τράβηξε κάτι την προσοχή. Η Ronda πάει στη WrestleMania με τον τίτλο για να αντιμετωπίσει την Lynch, αυτό ήταν όλο.

Για μία ακόμη φορά δίνω respect στην Natalya που άντεξε 56:00 λεπτά μέσα στο ρινγκ κατά την διάρκεια του Women's Royal Rumble Match. Οι σαπουνόπερες μεταξύ Alicia Fox, Maria Kanellis, Peyton Royce, Billie Kay κλπ, θεωρώ πως ήταν χάσιμο χρόνου. Εξαιρετική εμφάνιση από την Charlotte Flair που κατάφερε να μείνει μέχρι το τέλος, αλλά της χάλασε τα σχέδια η Becky Lynch που δικαίως θεωρώ πήρε την θέση της Lana. Ωραίο τελείωμα, πάμε για Triple Threat μεταξύ Lynch - Charlotte - Rousey όπως είχα προαναφέρει.

Μέχρι αυτό το σημείο τα πράγματα κυλούσαν σε λογικά πλαίσια. Έφτασε όμως η στιγμή που ξεπεράσαμε τα όρια της φαντασίας και το γεγονός αυτό μου σκάλιζε το μυαλό μέχρι να τελειώσει το Pay-Per-View. Αναφέρομαι στο τελείωμα του Daniel Bryan vs. AJ Styles. Αρχικά να σημειωθεί πως ξετρελάθηκα που είδα έναν από τους αγαπημένους μου superstars να επιστρέφουν και μάλιστα να καθορίζουν το αποτέλεσμα στο WWE Title. Η επιστροφή του Rowan με έβαλε σε πολλές σκέψεις καθώς φαίνεται αρκετά ισχυρότερος σε σχέση με πριν, αυτό το τονίζω διότι πέρασε μέσα από ένα μόνο Chokeslam τον AJ Styles για να ...χάσει. Και τώρα τι; Θα μάθουμε στο SD Live!

Φεύγοντας περνάμε και μία στα γρήγορα από το Universal Title Match. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι το WWE προσπάθησε να χτίσει τον αγώνα στα πλαίσια του Survivor Series μεταξύ Bryan και Lesnar. Δεν με εξέπληξε κάτι, σίγουρα όμως ο Balor θα πάρει επαναληπτικό αγώνα. Δεν θέλω να αναφέρω κάτι σχετικά με το title reign του Lesnar διότι πλέον έχει γίνει καραμέλα αυτό. Κάνουμε όλοι υπομονή και αργά η γρήγορα ο τίτλος θα αλλάξει κάτοχο και θα αποκτήσει ΑΞΙΑ.

Main event time και ξεκινάμε με την είσοδο του Elias και του Jeff Jarrett. Χάρηκα που είδα τον Gargano να παίρνει μέρος στο Rumble, όπως επίσης και τον Aleister Black που φαίνεται πως ο ερχομός του στο main roster πλησιάζει ολοένα. Ρε παιδιά, μία απορία έχω. Που τον θυμήθηκαν τον Dolph Ziggler; Ειλικρινά όταν είδα να αποκλείει από τον αγώνα τον Drew McIntyre τράβηξα τα μαλλιά μου! Και το χειρότερο είναι πως δεν υπήρξε σύντομη προϊστορία μεταξύ των δύο, η τελευταία φορά που βρέθηκαν στο ίδιο ρινγκ ήταν 31 Δεκεμβρίου στο Steel Cage Match. Μιλάμε για ένα μήνα πριν. Μέσα σε αυτό το διάστημα είχαμε ξεχάσει πως ο Ziggler ανήκει στο ενεργό ρόστερ του WWE. Αλλά τι να λέμε τώρα... εδώ είχαν βγει φήμες πως θα υπογράψει με το AEW.

Ονόματα όπως Bobby Lashley, No Way Jose, Titus O'Neil, Jinder Mahal πέρασαν από το ρινγκ να πουν ένα καλησπέρα και αποχώρησαν σε δευτερόλεπτα. Κρίμα διότι θα μπορούσαν να δώσουν χρόνο σε άλλους superstars που πραγματικά άξιζαν (Bray Wyatt - Rusev - Kane - Big Show - Eric Young - Kevin Owens - Sami Zayn και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ...).

Μετά τον αποκλεισμό του McIntyre άρχισα να χάνω το ενδιαφέρον μου μέχρι που θυμήθηκα πως υπάρχει και ο Braun Strowman στον αγώνα για να μου επιστρέψουν οι ελάχιστες ελπίδες που είχα. Έλα όμως που ο Rollins απέκλεισε τον Strowman. Μία ανούσια νίκη θα την χαρακτήριζα για τον Seth Rollins μιας και δεν του ήταν τόσο δύσκολο να πάρει αγώνα εναντίον του Lesnar στο άμεσο μέλλον. Με λίγα λόγια θέλω να πω ότι ο νικητής του Rumble θα μπορούσε να ήταν ο McIntyre, ο Strowman, ή ακόμη και ο Randy Orton.


ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ PPV: 7/10


Υ.Γ. 1: Κανένα σχόλιο για το γελοίο γεγονός με Nia Jax.

Υ.Γ. 2: Υπάρχει ο Dolph Ziggler στο ρόστερ;

Υ.Γ. 3: Μυρίζω επιστροφή Wyatt Family.

Υ.Γ. 4: Είδα τον αγαπημένο μου παλαιστή μέσα σε μία εβδομάδα να χάνει το title opportunity κόντρα στον Lesnar, καθώς και το Royal Rumble Match, την ίδια στιγμή που για σχεδόν 1 χρόνο κουβαλούσε στις πλάτες του το RAW. Αν αυτό δεν είναι αδικία, τότε τι είναι αδικία;


Η αγαπημένη μου στιγμή της βραδιάς



για το Ringside House,
Αποστόλης Μάρης
Νεότερη Παλαιότερη