Ο Αποστόλης Μάρης γράφει την άποψή του στο Ringside House για την WrestleMania 33. Μπορείτε να διαβάσετε το ρεπορτάζ του Pay-Per-View κάνοντας κλικ εδώ. Ας ξεκινήσουμε.
Kickoff Show
Andre The Giant Memorial Battle Royal:
Ξεκινώντας από το Kickoff, θα αναφερθώ στις 3 αναμετρήσεις που είδαμε. Στο Andre The Giant Memorial Battle Royal μου έκανε εντύπωση η χρονική διάρκεια που αποκλείστηκαν οι Big Show και Braun Strowman αντίστοιχα, καθώς όπως οι περισσότεροι περίμενα να μείνουν οι δυο τους στο τέλος και να παλέψουν για το βραβείο. Ενθουσιάστηκα για την νίκη του Mojo Rawley, γνωρίζω αρκετά καλά τον Mojo από τον καιρό που βρισκόταν στο NXT, πιστεύω ότι του άξιζε αυτή η νίκη.
Cruiserweight Championship Match:
Μετά έχουμε το Cruiserweight Championship Match στο οποίο δεν κάθισα να δώσω μεγάλη έμφαση, καθώς βρισκόταν στο Kickoff και κατά κάποιο τόπο άλλαξε η εικόνα του. Σίγουρα είναι δύο υπερταλαντούχοι παλαιστές και μπορούν να προσφέρουν περισσότερα απ' ότι είδαμε, αλλά δεν ήταν και κακό. Μέτριος αγώνας για Kickoff, νίκη για Neville, περίμενα το αντίθετο, αλλά τέλος πάντων.
Intercontinental Championship Match:
Προχωράμε παρακάτω, στον τελευταίο αγώνα για το Kickoff, όπου είχαμε το Dean Ambrose vs. Baron Corbin για το Intercontinental Championship. Εντάξει, για να πω την αλήθεια, ήταν τουλάχιστον απαράδεκτος ο αγώνας. Δεν μου άρεσε καθόλου, δεν μπορώ να το κρίνω με βάση ο,τι βρισκόταν στο Kickoff, αλλά πιστεύω πως και οι δυο τους μπορούσαν να συνεργαστούν καλύτερα ώστε να βγάλουν ένα όμορφο ματς σαν το αντίστοιχο Street Fight που είδαμε αυτή την εβδομάδα στο SmackDown Live. Σε καμία περίπτωση δεν ρίχνω την ευθύνη στον "Lunatic Fringe" και τον "Lone Wolf" αλλά κάτι βαθιά μέσα μου, μου λέει ότι ο Vince και οι σεναριογράφοι παίρνουν μεγάλο ρίσκο. Ικανοποιητικό το retain του Ambrose, ωστόσο θέλω να δω να αλλάζει χέρια ο τίτλος γύρω στο Backlash.
Main Show
Shane McMahon vs. AJ Styles:
Πρώτα απ' όλα, χάρηκα πολύ όταν είδα ότι το Shane - Styles θα ανοίξει την αυλαία (μετά το promo των New Day), καθώς περίμενα να δω πολλά από τους δύο. Και όντως, είδα πολλά. Για την ακρίβεια όπως είχα τονίσει και στην εκπομπή προβλέψεων ο Shane θα είναι αυτός που θα κλέψει την παράσταση και το έκανε για άλλη μια φορά, ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι ενεργός παλαιστής αλλά οποιαδήποτε στιγμή και να αγωνιστεί θα βγάλει πανέμορφους αγώνες. Σίγουρα στους καλύτερους (ή μήπως ο καλύτερος;) αγώνες της κάρτας. Θεωρώ λογική την νίκη του AJ Styles, δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος να κερδίσει ο McMahon.
United States Championship Match:
Περίμενα επίσης να δω πολλά, αλλά ρε φίλε, με ένα Powerbomb κερδίζεις τον Chris Jericho; Και ξανά λέω, τον CHRIS JERICHO; Δεν το χωράει ο νους μου! Τέλος πάντων, ο αγώνας ξεκίνησε δυναμικά και πίστευα ότι θα δούμε ωραία αναμέτρηση, και οι δύο παλαιστές ήταν γεμάτοι ενέργεια έτοιμοι για πολλά πράγματα, αλλά το τελείωμα τα χάλασε πραγματικά όλα. Κακό booking από το WWE, δεν έχει σημασία αν είναι στο apron ή στο announce table το Powerbomb, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να κερδίσεις τον Jericho τόσο απλά. Περιμένω εκδίκηση από Y2J στο Payback.
RAW Women's Championship Match:
Παιδιά, είναι κρίμα να κοροϊδευόμαστε, η αλήθεια είναι πως δεν ξενύχτησα για το PPV και το είδα την επόμενη μέρα το πρωί, ωστόσο δεν είδα ολόκληρο τον αγώνα για το RAW Women's Championship για να σχηματίσω ολοκληρωτική άποψη. Παρ' όλα αυτά πίστευα εξ' αρχής στο retain της Bayley. Τα πάει καλά και ελπίζω να συνεχίσει. Ααα και κάτι άλλο, μακριά από το title picture η Charlotte και η Sasha, φτάνει.
RAW Tag Team Championship Match:
Πιστεύω ότι αν δεν είχαμε τα spoilers και δεν το περιμέναμε, θα ήταν χίλιες φορές καλύτερα. Αναφέρομαι στην επιστροφή των Hardy Boyz. Την στιγμή που τους διέκοψαν οι New Day και άκουσα τον κόσμο να φωνάζει συνθήματα "Delete, Delete, Delete" κατάλαβα τι μπορεί να παιχτεί, με αποτέλεσμα να πάρω ένα κλικ πιο ψύχραιμα την επιστροφή τους. Παρ' όλα αυτά, νόμιζα ότι ζούσα στο 2009 όταν τους είδα να παλεύουν σε ρινγκ του WWE. Δεν θέλω να γίνομαι αυστηρός αλλά και πάλι νομίζω ότι οι ομάδες δεν έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, πέρα από τους Hardys. Σηκώθηκα από την καρέκλα όταν είδαν τον Matt Hardy να ξεκρεμά τους τίτλους, ενώ ανατρίχιασα όταν ο Jeff Hardy επιχείρησε το Swanton Bomb από την κορυφή της σκάλας, μου θύμισε SummerSlam 2009 με τον CM Punk. Μας ανέβηκε η ψυχολογία μετά από αυτό.
John Cena & Nikki Bella vs. The Miz & Maryse:
Σαπουνόπερες. Για να μην πω τίποτα χειρότερο. Σταματάω εδώ.
Non-Sanctioned Match:
Και μπαίνουμε στο ψητό. Όμορφη η είσοδος και από τους δύο παλαιστές, περισσότερο του Triple H όμως. Στα του αγώνα, περίμενα να δω πολλά περισσότερα και από τους δύο, δεν μπορείς να κάνεις ένα από τα καλύτερα "χτισίματα" στην κάρτα της WrestleMania και να βλέπεις ένα ματς που θα μπορούσες κάλλιστα να δεις σε main event του RAW. Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Άσχημο το τελείωμα, δεν βρήκα λογική, πραγματικά ρε παιδιά, υπάρχει αγώνας στην WrestleMania με τον Triple H να κερδίζει όσο η Stephanie βρίσκεται στο ringside; Αναφέρομαι στη τελευταία πενταετία. Σωστή η νίκη για Rollins, του χρειαζόταν. Πιστεύω ότι θα συνεχιστεί και στο SummerSlam η αντιπαλότητά τους.
WWE Championship Match:
Για να μην λέω ΠΑΛΙ τα ίδια, ήταν το μοναδικό storyline με το καλύτερο build up, και μου βάζεις τον Bray Wyatt να χάνει μετά από ένα RKO; Μας κάνεις πλάκα; Συγνώμη κιόλας, αλλά αν είναι να χρησιμοποιείς τον Bray Wyatt με αυτόν τον τρόπο σαφώς και αδικείται από τα στελέχη της εταιρίας. Ήταν ο μοναδικός (μαζί με τον Orton βέβαια) που πάλεψε τόσο πολύ στο Road To WrestleMania και σίγουρα του άξιζε αυτή η νίκη. Πείτε μου ρε παιδιά έναν λόγο που πιστεύετε ότι άξιζε την νίκη ο Orton. Εντελώς ανούσιο το αποτέλεσμα, αγώνας μέτριος με όμορφα mind games από τον Bray, άσχημο τελείωμα.
Universal Championship Match:
Η κόντρα των Lesnar - Goldberg έχασε την ουσία της μετά το Royal Rumble. Όλοι περιμέναμε πολλά περισσότερα από τους δύο και πραγματικά δεν μας άφησαν ικανοποιημένους. Ίσως σε αυτό παίρνει μεγάλο ρίσκο και ο Goldberg καθώς το σώμα του δεν του επέτρεπε να βγάλει έστω 10λεπτο αγώνα. Το ίδιο είδαμε και στην WrestleMania με την μόνη διαφορά ότι κράτησε 4-5 λεπτά και κέρδισε ο Lesnar. Αδιάφορο για εμένα. Περιμένω να φύγει ο τίτλος από τα χέρια του Lesnar ώστε να δω έναν ενεργό παλαιστή Universal Champion. Ήταν πατάτα η ιδέα στο να γίνει ο Goldberg πρωταθλητής αλλά τέλος πάντων.
SmackDown Women's Championship Match:
Για να μην τα ξαναλέω, όπως ανέφερα παραπάνω με τα κορίτσια του RAW, το ίδιο θα αναφέρω κι εδώ, δεν κάθισα να παρακολουθήσω πολλά ώστε να έχω ολοκληρωτική άποψη. Αλλά πιστεύω ότι την νίκη έπρεπε να πάρει η Mickie James για να ξεκινήσει αντιπαλότητα με την Alexa Bliss.
The Undertaker vs. Roman Reigns:
Όταν είδα Undertaker - Reigns στο main event, άρχισα να ανησυχώ έντονα και να σχηματίζω διάφορες (άσχημες) εικόνες για το πως θα μπορούσε να τελειώσει, με την μόνη δικαιολογία ότι βρίσκεται στο κλείσιμο του PPV. Στον αγώνα είδα έναν Roman Reigns να μην βοηθάει τον Undertaker με τον σωστό τρόπο. Ήμαρτον, πας να εκτελέσεις Tombstone στον Undertaker, και βρίσκεσαι κοντά στα σχοινιά; Εκεί ρίχνω την ευθύνη στον Reigns και όχι στο βαρύ - πλέον - και ταλαιπωρημένο σώμα του Taker. Οι δυνάμεις του Phenom κράτησαν καλά για περίπου 15 λεπτά, μέχρι που ο "Big Dog" άρχισε τα Superman Punches και τα Spears ώστε να καταλάβω ότι το... τέλος πλησιάζει. Η αλήθεια παιδιά είναι πως δεν ήμουν 100% προετοιμασμένος για την ήττα του Underaker, πίστευα ότι θα δώσει το τελευταίο ματς σε ένα χρόνο από τώρα με τον John Cena, μιας και ο ίδιος νωρίτερα δεν είχε αναφέρει πως θα αποσυρθεί μετά από αυτό το ματς.
Εδώ είναι η στιγμή που μέχρι και οι άντρες κλαίνε. Λύγισα, στεναχωρήθηκα, είχα 1 ώρα που έκλαιγα μπροστά στον υπολογιστή μου σαν μικρό παιδάκι. Όπως και να κάνουμε, ήταν ένας από τους παιδικούς μας "ήρωες". Μετά την ήττα του Undertaker πιστεύω ότι και επίσημα το WWE πέρασε στην νέα εποχή. Σχετικά με τον Roman Reigns, θα διαφωνήσω κάθετα με τα άτομα που τον έκραξαν τόσο άσχημα και του έριξαν την ευθύνη. Παιδιά, μην κοροϊδευόμαστε, το παιδί όταν μπήκε στην αρένα είχε χλωμό βλέμμα, δεν ήθελε να είναι αυτός που θα βάλει τέλος στην θρυλική καριέρα του Phenom, και το δήλωσε και ο ίδιος σε συνέντευξή του στον Coachman. Θέλω να ευχαριστήσω πολύ τον Undertaker για όλα όσα πρόσφερε, ναι, ήταν ο άνθρωπος που με έκανε να παρακολουθήσω WWE. Σαν ειλικρινής fan του "Phenom" οφείλω να παραδεχτώ ότι πλέον το WWE είναι η αυλή του Roman Reigns.
Cruiserweight Championship Match:
Μετά έχουμε το Cruiserweight Championship Match στο οποίο δεν κάθισα να δώσω μεγάλη έμφαση, καθώς βρισκόταν στο Kickoff και κατά κάποιο τόπο άλλαξε η εικόνα του. Σίγουρα είναι δύο υπερταλαντούχοι παλαιστές και μπορούν να προσφέρουν περισσότερα απ' ότι είδαμε, αλλά δεν ήταν και κακό. Μέτριος αγώνας για Kickoff, νίκη για Neville, περίμενα το αντίθετο, αλλά τέλος πάντων.
Intercontinental Championship Match:
Προχωράμε παρακάτω, στον τελευταίο αγώνα για το Kickoff, όπου είχαμε το Dean Ambrose vs. Baron Corbin για το Intercontinental Championship. Εντάξει, για να πω την αλήθεια, ήταν τουλάχιστον απαράδεκτος ο αγώνας. Δεν μου άρεσε καθόλου, δεν μπορώ να το κρίνω με βάση ο,τι βρισκόταν στο Kickoff, αλλά πιστεύω πως και οι δυο τους μπορούσαν να συνεργαστούν καλύτερα ώστε να βγάλουν ένα όμορφο ματς σαν το αντίστοιχο Street Fight που είδαμε αυτή την εβδομάδα στο SmackDown Live. Σε καμία περίπτωση δεν ρίχνω την ευθύνη στον "Lunatic Fringe" και τον "Lone Wolf" αλλά κάτι βαθιά μέσα μου, μου λέει ότι ο Vince και οι σεναριογράφοι παίρνουν μεγάλο ρίσκο. Ικανοποιητικό το retain του Ambrose, ωστόσο θέλω να δω να αλλάζει χέρια ο τίτλος γύρω στο Backlash.
Main Show
Shane McMahon vs. AJ Styles:
Πρώτα απ' όλα, χάρηκα πολύ όταν είδα ότι το Shane - Styles θα ανοίξει την αυλαία (μετά το promo των New Day), καθώς περίμενα να δω πολλά από τους δύο. Και όντως, είδα πολλά. Για την ακρίβεια όπως είχα τονίσει και στην εκπομπή προβλέψεων ο Shane θα είναι αυτός που θα κλέψει την παράσταση και το έκανε για άλλη μια φορά, ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι ενεργός παλαιστής αλλά οποιαδήποτε στιγμή και να αγωνιστεί θα βγάλει πανέμορφους αγώνες. Σίγουρα στους καλύτερους (ή μήπως ο καλύτερος;) αγώνες της κάρτας. Θεωρώ λογική την νίκη του AJ Styles, δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος να κερδίσει ο McMahon.
United States Championship Match:
Περίμενα επίσης να δω πολλά, αλλά ρε φίλε, με ένα Powerbomb κερδίζεις τον Chris Jericho; Και ξανά λέω, τον CHRIS JERICHO; Δεν το χωράει ο νους μου! Τέλος πάντων, ο αγώνας ξεκίνησε δυναμικά και πίστευα ότι θα δούμε ωραία αναμέτρηση, και οι δύο παλαιστές ήταν γεμάτοι ενέργεια έτοιμοι για πολλά πράγματα, αλλά το τελείωμα τα χάλασε πραγματικά όλα. Κακό booking από το WWE, δεν έχει σημασία αν είναι στο apron ή στο announce table το Powerbomb, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να κερδίσεις τον Jericho τόσο απλά. Περιμένω εκδίκηση από Y2J στο Payback.
RAW Women's Championship Match:
Παιδιά, είναι κρίμα να κοροϊδευόμαστε, η αλήθεια είναι πως δεν ξενύχτησα για το PPV και το είδα την επόμενη μέρα το πρωί, ωστόσο δεν είδα ολόκληρο τον αγώνα για το RAW Women's Championship για να σχηματίσω ολοκληρωτική άποψη. Παρ' όλα αυτά πίστευα εξ' αρχής στο retain της Bayley. Τα πάει καλά και ελπίζω να συνεχίσει. Ααα και κάτι άλλο, μακριά από το title picture η Charlotte και η Sasha, φτάνει.
RAW Tag Team Championship Match:
Πιστεύω ότι αν δεν είχαμε τα spoilers και δεν το περιμέναμε, θα ήταν χίλιες φορές καλύτερα. Αναφέρομαι στην επιστροφή των Hardy Boyz. Την στιγμή που τους διέκοψαν οι New Day και άκουσα τον κόσμο να φωνάζει συνθήματα "Delete, Delete, Delete" κατάλαβα τι μπορεί να παιχτεί, με αποτέλεσμα να πάρω ένα κλικ πιο ψύχραιμα την επιστροφή τους. Παρ' όλα αυτά, νόμιζα ότι ζούσα στο 2009 όταν τους είδα να παλεύουν σε ρινγκ του WWE. Δεν θέλω να γίνομαι αυστηρός αλλά και πάλι νομίζω ότι οι ομάδες δεν έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, πέρα από τους Hardys. Σηκώθηκα από την καρέκλα όταν είδαν τον Matt Hardy να ξεκρεμά τους τίτλους, ενώ ανατρίχιασα όταν ο Jeff Hardy επιχείρησε το Swanton Bomb από την κορυφή της σκάλας, μου θύμισε SummerSlam 2009 με τον CM Punk. Μας ανέβηκε η ψυχολογία μετά από αυτό.
John Cena & Nikki Bella vs. The Miz & Maryse:
Σαπουνόπερες. Για να μην πω τίποτα χειρότερο. Σταματάω εδώ.
Non-Sanctioned Match:
Και μπαίνουμε στο ψητό. Όμορφη η είσοδος και από τους δύο παλαιστές, περισσότερο του Triple H όμως. Στα του αγώνα, περίμενα να δω πολλά περισσότερα και από τους δύο, δεν μπορείς να κάνεις ένα από τα καλύτερα "χτισίματα" στην κάρτα της WrestleMania και να βλέπεις ένα ματς που θα μπορούσες κάλλιστα να δεις σε main event του RAW. Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Άσχημο το τελείωμα, δεν βρήκα λογική, πραγματικά ρε παιδιά, υπάρχει αγώνας στην WrestleMania με τον Triple H να κερδίζει όσο η Stephanie βρίσκεται στο ringside; Αναφέρομαι στη τελευταία πενταετία. Σωστή η νίκη για Rollins, του χρειαζόταν. Πιστεύω ότι θα συνεχιστεί και στο SummerSlam η αντιπαλότητά τους.
WWE Championship Match:
Για να μην λέω ΠΑΛΙ τα ίδια, ήταν το μοναδικό storyline με το καλύτερο build up, και μου βάζεις τον Bray Wyatt να χάνει μετά από ένα RKO; Μας κάνεις πλάκα; Συγνώμη κιόλας, αλλά αν είναι να χρησιμοποιείς τον Bray Wyatt με αυτόν τον τρόπο σαφώς και αδικείται από τα στελέχη της εταιρίας. Ήταν ο μοναδικός (μαζί με τον Orton βέβαια) που πάλεψε τόσο πολύ στο Road To WrestleMania και σίγουρα του άξιζε αυτή η νίκη. Πείτε μου ρε παιδιά έναν λόγο που πιστεύετε ότι άξιζε την νίκη ο Orton. Εντελώς ανούσιο το αποτέλεσμα, αγώνας μέτριος με όμορφα mind games από τον Bray, άσχημο τελείωμα.
Universal Championship Match:
Η κόντρα των Lesnar - Goldberg έχασε την ουσία της μετά το Royal Rumble. Όλοι περιμέναμε πολλά περισσότερα από τους δύο και πραγματικά δεν μας άφησαν ικανοποιημένους. Ίσως σε αυτό παίρνει μεγάλο ρίσκο και ο Goldberg καθώς το σώμα του δεν του επέτρεπε να βγάλει έστω 10λεπτο αγώνα. Το ίδιο είδαμε και στην WrestleMania με την μόνη διαφορά ότι κράτησε 4-5 λεπτά και κέρδισε ο Lesnar. Αδιάφορο για εμένα. Περιμένω να φύγει ο τίτλος από τα χέρια του Lesnar ώστε να δω έναν ενεργό παλαιστή Universal Champion. Ήταν πατάτα η ιδέα στο να γίνει ο Goldberg πρωταθλητής αλλά τέλος πάντων.
SmackDown Women's Championship Match:
Για να μην τα ξαναλέω, όπως ανέφερα παραπάνω με τα κορίτσια του RAW, το ίδιο θα αναφέρω κι εδώ, δεν κάθισα να παρακολουθήσω πολλά ώστε να έχω ολοκληρωτική άποψη. Αλλά πιστεύω ότι την νίκη έπρεπε να πάρει η Mickie James για να ξεκινήσει αντιπαλότητα με την Alexa Bliss.
The Undertaker vs. Roman Reigns:
Όταν είδα Undertaker - Reigns στο main event, άρχισα να ανησυχώ έντονα και να σχηματίζω διάφορες (άσχημες) εικόνες για το πως θα μπορούσε να τελειώσει, με την μόνη δικαιολογία ότι βρίσκεται στο κλείσιμο του PPV. Στον αγώνα είδα έναν Roman Reigns να μην βοηθάει τον Undertaker με τον σωστό τρόπο. Ήμαρτον, πας να εκτελέσεις Tombstone στον Undertaker, και βρίσκεσαι κοντά στα σχοινιά; Εκεί ρίχνω την ευθύνη στον Reigns και όχι στο βαρύ - πλέον - και ταλαιπωρημένο σώμα του Taker. Οι δυνάμεις του Phenom κράτησαν καλά για περίπου 15 λεπτά, μέχρι που ο "Big Dog" άρχισε τα Superman Punches και τα Spears ώστε να καταλάβω ότι το... τέλος πλησιάζει. Η αλήθεια παιδιά είναι πως δεν ήμουν 100% προετοιμασμένος για την ήττα του Underaker, πίστευα ότι θα δώσει το τελευταίο ματς σε ένα χρόνο από τώρα με τον John Cena, μιας και ο ίδιος νωρίτερα δεν είχε αναφέρει πως θα αποσυρθεί μετά από αυτό το ματς.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ολοκληρωτικά, από την φετινή WrestleMania θα κρατήσω μονάχα την επιστροφή των Hardy Boyz και το τελευταίο αντίο του Undertaker από την ενεργό δράση. Από εκεί και πέρα, εγώ προσωπικά είδα μια αρκετά μέτρια WrestleMania με κάκιστο booking στους περισσότερους (μεγάλους) αγώνες της κάρτας.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
Στην WrestleMania 33 θα βάλω 5/10.
Αυτά από εμένα!
για το Ringside House,
Αποστόλης Μάρης